Grolloo

Deze zaterdagochtend fiets ik langs het Amerdiepje waar een reiger sierlijk het luchtruim kiest en waar kikkers zich laten horen. Het is een genot om over dit schelpenpad via Vredenheim naar Grolloo te rijden.
Feest in Grolloo betekend een optocht met praalwagens. Eens in de tien jaar neemt daarin de school het voortouw. De laatste keer was in 1997 en ik herinner me nog goed dat de jongeren uit Grolloo toen een wagen hadden met een knipoog naar de Moere onder het motto “Het Even (van) huis bosje” met een verwijzing naar de laatste burgemeester van Rolde Aaltina Evenhuis. Op de wagen toen twee jongens van onbesproken gedrag, verkleed als kinderlokkers met een kunstpenis van onwaarschijnlijke afmetingen . Deze keer was er minder creatieve inbreng van de jeugdsoos, zelf zullen ze daar anders over denken, de stinkende met lege bierkratten beladen SRV kar met zigeuners die collecteerden met pispotten is leuk maar weinig origineel. De rijdende jeugdsoos vond ik wat magertjes, maar het belangrijkste element van het schoolfeest is toch het samen bezig zijn en daar zijn ze in Grolloo goed in.
In het dorp zijn dan ook alle straten versierd met Lions King , Pipo”s ,Kikkers , Katten enz..
Een van de inwoners meldde mij dat hij wel honderd katten had gefiguurzaagd, en zelfs ‘s nachts nog bezig was met het bewegen met de zaag, tja en dat in een tijdperk waarin alles computer gestuurd wordt. Na eerst in Grolloo de wagen van het Amfitheater bewonderd te hebben,waar echt prachtig uitgedoste kinderen op zaten, fietste ik naar Vredenheim om daar de doorkomst te zien. Onderweg fietste ik enkele mannen achterop die als verkeersregelaar moesten optreden bij het altijd drukke kruispunt in Vredenheim. Zij waren opgetogen over de versiering aan de Lienstukken, vooral ’s avonds schijnt het daar adembenemend mooi te zijn. Ik ben daar poolshoogte gaan nemen en ik moet toegeven dat het daar echt fantastisch was, ze hadden terecht de publieksprijs gekregen. Toen ik langs kwam was de prijs, 10 meter worst van Harry Zoelman, reeds verorberd en waren ze druk bezig de kelen te smeren.
In deze buurt hoorde ik ook wat minder positieve geluiden omdat sommige mensen ‘s nachts de kikkers lieten kwaken en de vlaggen niet binnenhaalden Onder de klanken van de altijd actieve Fanfare Crescendo maakten de wagens op zondag nogmaals een rondtocht door het dorp Er zaten veel kinderen op alle wagens Positief was dat er tijdens de optocht op de wagens geen alcoholica genuttigd mocht worden, iemand die best wel een borreltje lust liet triomfantelijk een flesje mineraalwater zien,gewoon terug naar de normen en waarden, prima toch ?
In Grolloo had ik een programma meegenomen over de optocht die in een tas om de kop van Harry Muskee hing. Dat velen ook van buiten Grolloo dit volksfeest steunen blijkt uit die folder,bijna 2/3 van de sponsoren komt van buiten en dat geeft aan dat Grolloo ook buiten het eigen dorp populair is. Wat dat betreft mag de nieuwe burgemeester van mij ook wel uit Grolloo komen. Een ijzersterke kandidaat is voor mij Hendrikus Schrotenboer die in het burgemeester-loze tijdperk de raadsvergaderingen heel tolerant en kundig leidt. Naast het informele burgemeesterschap van Grolloo is het eigenlijk maar een kleine stap naar dat van Aa en Hunze.Hendrikus is twee-talig en bovendien komt Aa en Hunze dan voor een koopje aan een burgemeester. Hendrikus heeft een redelijk pensioen , het geld voor dit ere-baantje kan dan terug worden gestort in de gemeentekas. Hij weet er vast wel een goede bestemming voor. Nu maar hopen dat hij gesolliciteerd heeft.

Wonderen

Wij noemen als nuchtere Noorderlingen niet alles wat apart is een wonder. In Italie heeft elke stad zijn wonder. Zo heb ik het wonder van Grolloo,de omloop gemist, evenals de Simon Vroemenloop wegens vakantie. Gelukkig heb ik in Toscane dit gemis kunnen compenseren. Mijn vrouw en ik liepen op een avond van de camping aan het meer vam Bolsena richting het gelijknamige stadje.We hoorden ergens in het stadje een vrouwenstem in rap Italiaans spreken.Toen we in die straat kwamen zagen we dat er een estafetteloop aan de gang was.De kinderen van de basisschool legden net hun laatste rondjes af. Rondje ? Nou een half rondje, elke keer werden vier lopers in een ambulance, die er toch stond gebruikt om ze halfweg te brengen. Onder luid getoeter van vier scooters werden ze begeleidt,een prachtig gezicht in het donker, omdat dat getoeter werd begeleid met lichtsignalen. Hierna kwamen de oudere deelnemers aan de beurt,zij moesten wel een volle ronde van een kilometer. Deze incourante afstand is te lang voor een sprinter en te kort voor een duurloper,de lopers kwamen dan ook allen uitgeleefd aan om het stokje over te geven. Maar dat werd gecompenseerd door het enthousiaste applaus van het publiek dat bij elke wissel als de lopers het stokje overgaven. In totaal deden 24 jongeren mee , niet in gesponsorde shirts,maar met shirts met het opschrift Corpus Domine. Dit had alles te maken met een wonder dat daar in 1263 was gebeurd,ik zal u als lezer de details besparen,maar deze loop was in het kader van de Feste del Corpus Domine,naast concerten en een processie.

Na afloop was de prijsuitreiking een ware happening ,iedere deelnemer kreeg een medaille omgehangen door de mooie dame die tevens spreekstalmeester was.
Bovendien en dat was heel bijzonder kreeg elke groep van acht kinderen een grote kartonnen doos in de hand gedrukt. Degene die de doos in ontvangst nam liep vanaf het podium naar een rustige plek met de andere zeven lopers achter zich aan en deelde daar de inhoud van de doos uit. Uit de doos kwamen leverworsten,potten nutella,koekjes,puzzels enz,wat ik bijzonder vond dat niemand ageerde omdat hij of zij iets kreeg wat men niet leuk vond,integendeel iedereen nam in vreugde de door de middenstand beschikbare prijs aan. Op zich ook een wonder. Enkele dagen later beleefden mijn vrouw en ik ook een klein wonder,tijdens een van onze wandelingen richting Rome waren we hopeloos verdwaald op het vitale platteland van Umbrie.
Bovendien begon het te onweren,we hadden al in geen uren een levend wezen gezien. Als verzopen katten zaten we langs de weg onder plastic,toen ineens uit he niets stopte er een auto. Waar hij wegkwam we weten het niet. Hij vroeg waar moeten jullie heen? We lieten hem de kaart zien en hij zei, ik breng jullie wel. We waren 16 kilometer uit de koers en deze engel bracht ons terug bij de agriturismo,ons onderkomen bij een boer, een wonder of niet?

Ambassadeurs

Graag willen we Drenthe laten opstomen in de vaart der volkeren. Daarom is er bij de provincie een denktank die daar waardevolle adviezen over geeft. Zo is Harry Muskee
tijdens een optreden in Den Haag, waar een expositie was over de zestiger jaren “the sixties”,door Relus ter Beek bevorderd tot ambassadeur.Dit, omdat Harry toch min of meer het gezicht is van Drenthe. Hij moet vooral jonge mensen naar Drenthe lokken, zodat het oubollige imago dat Drenthe een vakantie-oord is voor bejaarden voorgoed verdwijnt.
Harry trekt van Drees hij is 65, de aanhang die hij heeft is ook van die leeftijd. Ik gun Harry alle goeds maar hij lijkt me niet degene die jong volk naar Drenthe trekt.
Zou Relus niet weten dat Daniël Lohues en Jannes,Drenten pur sang, jonger zijn dan Harry?
En alleen daarom anno 2007 meer tot de verbeelding spreken? Wat nog veel gekker is dat de
Ronde van Spanje,de Vuelta in 2009 van start gaat in Assen. Het ergste is dat men daar ook kapitalen voor over heeft als provincie, ja men wil zelfs voor dit evenement de baanverlenging in Eelde er doorjagen. Eens in de 60 jaar komt de ronde van Spanje naar Nederland en hupsakee er worden miljoenen neergeteld om de uitstoot van CO 2 in het Noorden op te waarderen.Is hier met de nieuwe milieuminister over van gedachten gewisseld? Ja als de gekte van Drenthe-promotie het Leitmotiv wordt, kan en mag schijnbaar alles.
Beste mensen door de opwarming van de aarde hoeven we als Nederlanders niet meer naar warme oorden als Gran Canaria, Mallorca of Turkije. Dus blijven we lekker dichtbij zonnen aan het Loomeer, de Kibbekoele, de Hoornse plas en het Nije Hemelriek. De Moere is natuurlijk ook een mogelijkheid, maar dat heeft verder weinig om het lijf. Dit alles is natuurlijk ook geweldig voor de Drentse economie. De baanverlenging Eelde brengt z.g. meer werkgelegenheid, maar tast naast het milieu, ook het leefmilieu van de mensen in de directe omgeving aan. Vooruitgang kun je niet tegenhouden,achteruitgang wel ! Deze uitspraak is van Herman Finkers die een fel tegenstander is van uitbreiding van vliegveld Twenthe.Ik vind dat hij gelijk heeft,je moet het landschap niet opofferen aan zonaanbidders die nog te beroerd zijn om met de trein naar Schiphol te gaan. Het Twentsche en Drentsche landschap is mooi en gelukkig zijn er nog stiltegebieden,wie dit uitlevert aan de asfalt-maffia heeft een gaatje in zijn hoofd. In de soap “van Jonge Leu en Oale Groond” is het niet alleen genieten van de authenticteit van de acteurs maar ook van het landschap,in één woord schitterend.Dan mag Harry Muskee de ambassadeur van Drenthe zijn, Herman Finkers is dat in meerdere opzichten van Twenthe. Ze zijn zo geweldig omdat ze zo gewoon zijn. Een groter compliment kun je beiden niet geven.Dan maakt het voor mij ook niets uit op welke tijden ze slapen , als ze maar lang slapen,dan kunnen ze uitgerust hun kwaliteiten aan het volk tonen.

Eexterveenschekanaal

Van Turfvaart naar Toervaart staat er op een groot bord in de buurt van Eexterveenschekanaal.
Het is een van de projecten om dit gebied voor toeristen aantrekkelijker te maken. Natuurlijk is het mooi meegenomen dat er vanuit de overheid economische impulsen komen. Of het ooit
wat wordt met die toervaart staat sinds vorige week ter discussie,want er is een beschermde plant de zwanebloem gesignaleerd. Niet de planten vind ik belangrijkste maar de mensen die er wonen .Zo werd er de vorige maand op een mooie zondag een markt genaamd Tuin in “t Veen georganiseerd… Bij Bareveld is de weg afgezet,wij willen omrijden maar een man wenkt ons,hij zegt”Det bord is flauwekul het is vandage zundag dus je kunt hier gewoon inrieden” het rijdt een beetje hobbelig maar we bereiken zonder moeite Dorpshuis de Kiep. Hier is het te doen,er staan diverse kramen met uiteenlopende planten en producten van het land,er is muziek,er is een terras en verder zijn er 2e handsspulletjes te koop .Ook staan er kunstenaars met keramiek en sieraden,wat mij opvalt is dat de aangeboden kunstwerken van keramiek hier echt goedkoop zijn. Even later is er een spontane line-dance demonstratie van drie meiden.
Ze doen hun best en beleven er zichtbaar plezier aan, ze trachten op deze wijze de stemming erin te brengende zit ook nog een groep herkenbare line-dancers op het terras die gezien hun kleding niet misstaan zouden hebben op de Amerikaanse Markt in Rolde .Schuin tegenover dit gebeuren ligt aan de overkant van het kanaal het vakantiepark Aquaplanen waarin de oude aardappelmeelfabriek het beeld van deze streek bepaald.Op het eind van de vorige eeuw
waren er heftige bijeenkomsten met de dorpsbewoners over dit park vanwege de huisvesting van asielzoekers. Dit park zou nu de impuls kunnen worden voor nieuwe werkgelegenheid in dit gebied. Vooral nu er plannen bestaan om er een jachthaven aan te leggen voor de nieuwe rijken , het zal me niets verbazen als men daar straks net zoals in het Hof van Saksen de gasten in Armani kleding ontvangt. Even verderop ligt Annerveenschekanaal daar is vandaag in het kerkje een expositie van Laurens Boersma. Bij binnenkomst is mijn vrouw meteen verkocht, er hangen namelijk allemaal voor haar heel herkenbare schilderijen uit het Groningerland.”Kijk hier zat ik op het bankje en daar fietsten wij vorige zomer nog”.De kunstschilder zelf was in stijlvol zwart gekleed.de meeste kunstenaars lopen er in wildere kledij bij. Hij compenseerde zijn “chique zijn” door zijn zeer sociale en vriendelijke uitstraling.Hij was enthousiast over de mogelijkheden
die het van Hall-instituut ( een Veenproject) hem verschafte, in september starten hier ook schilderscursussen onder zijn leiding. .Het bruist dus van activiteiten in dit Veengebied, Derk Koekkoek -the old wise man- van deze streek beaamde wat ik waar nam,er is iets in positieve aan het veranderen.Wat mij wel verbaast is dat er niet meer word samengewerkt,die markt die ik net in Eexterveenschekanaal had bezocht had hier prima voor de deur gepast.
Nu zat er alleen een eenzame schilder die het prachtige landschap vastlegde. We reden terug via Spijkerboor,bij de brug zijn we even uit de auto gestapt,het is hier echt schitterend,er kwamen net kanoërs aan waarvan de boten op een aanhanger van Breeland werden gehesen.Lopend langs de Hunze spraken we met een eenzame visser,die net als ons enthousiast was over deze stek. Aan de overkant kon je via een aanlegsteiger op het terras komen van Aly Klaassens voor Bread & Breakfast,echt een daaldersplekje.Dit nog door de massa niet ondekt gebied heeft een ongekende charme, het bruine café “ Het Keerpunt” geeft net dat extra”s wat vakantiegangers zoeken.Zand en veen zijn verschillend maar hebben beiden hun bekoring,op deze mooie zondag in mei moet ik bekennen dat Aa en Hunze ook aan de andere kant van de Hunze meer dan de moeite waard is.