De wandeling

Een vlucht wilde ganzen vliegt gakkend en in V- formatie boven mijn hoofd als ik mijn wandeling op 2e kerstdag over de es maak. Genietend van de natuur en de rust van de Deurzer es en de Boerbos kom ik ook nog een opa en oma met hun familie tegen en later ontmoet ik nog een echtpaar met hun hond. Wandelen is meer dan buiten zijn en je voort bewegen, het is ook vooral de ontmoeting waarin je meestal een groet wisselt en soms even een praatje maakt. Op de es zie ik aan de randen door de kale bomen de mist het is een écht wintergezicht, jammer dat de sneeuw ontbreekt.

Ondanks dit prachtige gezicht zijn mijn gedachten nog even bij gisteren, we waren 1e kerstdag bij familie in Hattem, we waren met z’n negentienen en het was weer kerst zoals kerst moet zijn. Een wandeling langs de IJssel, spelletjes doen en gezellig eten. Wat kan een mens rijk zijn. Mijn neef was naar de voorstelling genaamd “Na de pauze”van Herman Finkers geweest.

Hij had genoten en kon daar erg beeldend over vertellen. Het was of we Herman Finkers hoorden zo leuk vertelde hij over de voorstelling waarin religie, sex en de dood, centraal staan. Aangezien alle voorstellingen zijn uitverkocht is mijn hoop gevestigd op de extra voorstellingen die er hopelijk nog komen.
Als ik op 3e kerstdag de krant uit de bus haal lees ik dat het de brandweer van Gieten weer niet is gelukt om binnen een kwartier op de plaats des onheils te zijn. Gelukkig waren ze op weg naar een relatief klein ongeval, de mannen hadden meer werk om de vastgelopen brandweerwagen uit de modderige berm te drukken dan het karwei waar ze voor waren uitgerukt. Ik heb horen zeggen dat de chauffeur vanwege deze manoeuvre zijn kerstpakket weer moet inleveren. Nu we het toch over kerst hebben zowel de Paus als de Koningin waren goed op dreef en zullen nu door bepaalde groeperingen wel als links worden gekwalificeerd. Maar een betere wereld willen we toch allemaal, alleen zullen we het wel zelf wáár moeten maken om te beginnen in de eigen omgeving. Een glimlach,een welgemeende groet en een beetje aandacht staan in schril contrast met de jacht naar geld en de “meer is nooit genoeg” mentaliteit. Wie wil geen wereld waar mensen de zorg voor elkaar weer als iets vanzelfsprekends zien?

Ondertussen ben ik op een zandwegje in de es beland en worden mijn rust en gedachten wreed verstoord. Enkele jongelui zijn hier aan het carbid schieten,ze zijn aan het oefenen voor oudejaarsdag. Ik vind dat prima, dat is stukken beter dan je ladderzat zuipen en dan de volgende dag je initialen weer in de krant terugvinden vanwege een vechtpartij.

Iets verder zie ik een buizerd in alle rust zijn prooi te bespieden een fractie later laat hij zich “vallen” en grijpt met zijn poten een jong konijntje dat nog even piept voordat het in de killing fields verdwijnt. De natuur geeft en neemt! Zouden er ook vegetarische buizerds zijn?

Kerst in de Broekstreek

Geen kerk in de Broekstreek en toch een écht kerstfeest met alles erop en er aan. Dat maakte ik mee in de Broekstreek in de schuur van Jan en Nel Vreugdenhil in Eldersloo. O.B.S. de Drift uit Ekehaar hield in deze schuur haar kerstfeest.

Enige dagen eerder was ik in verband met het laden van podiumstukken voor de kerstklanken in de Boerhoorn even in deze school geweest en er vielen me toen twee dingen op, de relaxte sfeer van de mensen die er werken en de lovenswaardige inzet van de onderwijsgevenden die zich samen met de ouders inzetten voor hun kinderen.

Het prachtige affiche aan de deur sprak dan ook voor zich “Hoera we hebben 50 leerlingen”, dat was een aantal jaren geleden wel anders en het getuigt dan ook van visie van de oude gemeente Rolde, die deze school indertijd twee jaar lang extra heeft gesubsidieerd toen ze onder het minimum aantal leerlingen kwamen.

Wat zouden de ouders van een dorp aan het andere eind van onze gemeente Gasselternijveenschemond uit hun dak gaan als zij deze kans ook kregen. Dus dankzij de wijsheid van de toenmalige gemeente Rolde bestaat de school nog en is ze springlevend.

Ik heb horen zeggen dat het hoofd van de school als een soort pastoor langs de gezinnen gaat om de ouders aan te moedigen hun gezin uit te breiden, uit liefde voor het dorp. De onder dit kabinet gestegen kinderbijslag wordt hierbij als lokaas voorgehouden. Terug naar de stal van Bethlehem in Eldersloo, want hier wordt, eenmalig zonder sex, een kind geboren.

Alle kinderen van de school hebben een rol er zijn engelen, palestijnen, wijzen, herders, soldaten van de keizer en natuurlijk Maria en Jozef en het kindeke Jezus. Ook zijn er twee echte ezels en lopen er schapen in het “veld”. De entourage een schuur met daarin een stal is authentiek. Ik ben geen scherpslijper maar ik heb nog nooit het kerstverhaal zo volgens de letter van het kerstevangelie met hier en daar een paar speelse elementen zien uitbeelden, schitterend in al zijn eenvoud. De complimenten gaan dan ook uit naar Agnes de Bruin die over dit gebeuren de regie had.

Ik vind het ook ronduit knap dat deze openbare dorpsschool zich hierin niet van een christelijke of katholieke school onderscheidt. Een van de mooiste momenten vond ik toen de schare engelen door de schuur “vloog” en een vader zijn dochter Julia groette, maar Julia reageerde niet want ze was nu even engel en ik zag haar denken dat die stomme vader van mij niet in de gaten heeft dat ik nu een verheven bovenaardse rol heb. Ook de soldaat die de volkstelling aankondigde las niet alleen wat erop het papier stond maar besloot met … ”en de groeten van de Keizer”. De voorstelling werd knap afgewisseld met zang en fluitisten. Het licht en het geluid dat door vrijwilligers werd bediend was perfect. Na de voorstelling was er koffie en chocolademelk met kerstkransjes en kon het “Kindeke Jezus“ dat hier Thijs wordt genoemd worden bewonderd.

Terug fietsend naar huis was mijn overtuiging over het bestaansrecht en het nut van een kleine school alleen maar toegenomen. Dit ook omdat ik ‘s morgens bij het uitladen van de podiumstukken op het schoolplein aan de achterkant van het Dorpshuis bevestigd kreeg waar je een leefbare samenleving aan herkent, een jongetje zei: “Kijk dat is de opa van Jeroen” en hij wees op de man met wie ik de kar leeg maakte.

Dat gevoel, van wij horen bij elkaar en zien naar elkaar om, dat is rijkdom. De Broekstreek met Amen aan het eind is een gezegende streek. Alle lezers wens ik een plezierige jaarwisseling en een gelukkig 2008.

Kerstmarkten

Prachtige stemmige beelden van Rolde op RTV Drenthe bij de kerk en de molen konden niet verhullen dat er iets goed mis is in Rolde. Bij de kerk de woordvoerder van de OVVR Bert Marskamp die zijn visie gaf over het waarom van twee kerstmarkten en bij de molen Ronald Blaauw van RAS met zijn lezing op de kerstmarkten die elkaar ook nog gedeeltelijk overlappen. Beide kerstmarkten zijn er om de Rolder bevolking te gerieven zodat ze niet over ver hoeven om de sfeer van de kerstmarkt te proeven.

Twee kerstmarkten in een dorp is een geweldig onderwerp voor de pers en je kunt zeggen van RTV Drenthe wat je wilt maar zowel de camera”s als de microfoons stonden op scherp , dat was mooi gratis publiciteit.

Helemaal los van deze commerciële kerstmarkten is er in de kerk nog een derde, de kerstmarkt voor goede doelen die nu al voor de 18e keer wordt gehouden. Ik probeer nu de verschillen in sfeer en wat ik er tegengekomen ben te verwoorden.

Op de eerste plaats de kerstmarkt in de Jacobuskerk. De kerk is op zich al een sfeervol gebouw, voor een dag wordt dit Godshuis van binnen totaal veranderd, alle stoelen eruit, zelfs de avondmaalstafel wordt gebruikt als verkooptafel. De collectezakken en de paaskaars verdwijnen naar de consistorie. In een katholieke kerk zou dit heiligschennis zijn,maar in Rolde is dit geen punt. In deze lege kerk komen langs alle wanden tafels en kramen te staan die allemaal leuk worden aangekleed en verlicht.

Naast de goede doelen kramen is er ook een verloting en een kunstverloting, de opbrengst gaat deze keer naar de Vrienden van Suriname en Stichting Behoud Rolder Kerk. De markt werd geopend door de burgemeester waarbij fakkellopers om de kerk renden. Daarna verdreef de Djembé groep in deze gewijde ruimte met een heidens kabaal de boze geesten.

Hierna werd het lekker druk in de kerk en er werd goed verkocht. De drukte werd in het begin van de avond nog even prettig onderbroken door een optreden van de Cantorij o.l.v. Jacques Bolhuis. Het leuke van deze kerstmarkt is dat door samenwerking met de OVVR er ook een buitenactiviteit is met arreslee rijden en ook krijgt elke bezoeker een vingerhoedje met glühwein aangeboden door de kerstman.

Na afloop van de markt in de nazit met de vrijwilligers kon de voorzitter van de kerstmarkt Bert Hilbink meedelen dat er ca. 5000,00 euro naar de goede doelen zou gaan. Blijdschap,vooral bij Wil van Rhee van de Vrienden van Suriname, die met een passend woord zijn waardering uitsprak.

De volgende dag was er de kerstmarkt van de OVVR naast de kerk met een aantal middenstanders, sportverenigingen, kerstartikelenstands en een barbecue. Bij de barbecue kon ik, die kort geleden net besloten had om te gaan vleesminderen de reuk van de braadworst niet weerstaan.

Arno Zuidberg overhandigde mij de worst met de opmerking “Ga een beetje smakelijk staan eten, dan komen er vanzelf meer klanten“ en eerlijk waar, hij had gelijk. Binnen de kortste keren was de halve markt aan de braadworst. Toen ik de vettigheid van mijn mond had geveegd en nog even rondliep sprak ik met een jongeman, die in Rolde getogen was en nu in “het wilde westen” werkte.

Hij vond de sfeer in Rolde een verademing in vergelijking met de opgejaagde cultuur daar. Daarna haastte ik me on-opgejaagd in ras tempo naar de andere kerstmarkt. Hier werd ik met open armen ontvangen door onze burgemeester en RAS inspirator Gezinus Jansen.

Ook over deze markt hoor je van mij geen negatief woord want in de witte tent zong het Shantykoor de pannen van het dak, het leek wel een gospelkoor en buiten traden onder de ogen van de poffertjes etende burgemeester de marechaussees op tegen de boefjes. Kortom kerst á la Dickens.

Terugfietsend naar Nijlande denk ik, als er ruimte is voor protestanten en katholieken in de kerk, is er zeker ruimte voor alle Roldenaren, gelovig of niet, rond de kerk. Dus volgend jaar samen op weg naar kerst, dan worden onder de klanken van Vrede op Aarde alle kramen rond de kerk gezet. En de Heilige Jacobus?

Hij zou zich in Santiago de Compostella omdraaien in zijn graf en zijn zegen er aan geven.

Hek van de Dam

Hek van de Dam

Onderweg naar het enige theater in onze gemeente denk ik nog even na over de afgelopen dagen. Afgelopen vrijdag maakten we met de raad een excursie naar o.a. het Kniphorstbos, er lag nog een bunker van waaruit men (oefen)granaten gooide. Omdat ik nogal nieuwsgierig van aard ben wou ik dit beter gaan bekijken, ik liep naar boven en probeerde op ontdekkingstocht te gaan het was door alle regen wel erg glad maar dit hield mij niet tegen om naar boven te klimmen, Je moet er soms iets voor over hebben.
Maar nu ben ik ambtshalve onderweg naar Theaterboerderij het Hek van de Dam in Ekehaar. Ik bedenk dat ik eigenlijk te weinig in het theater kom en heb er vanavond zin in en ben dus benieuwd naar de klassieker van Pinter die driemaal op verschillende wijze wordt uitgevoerd.
We kregen, in het Hek van de Dam, vooraf een rondleiding door de theaterboerderij. Het is duidelijk dat alles nog niet allemaal tiptop is, maar het ziet er al prima uit. Buiten is het zes graden en binnen vleien we ons neer in blauw bekleedde stoelen waaruit we vanuit de hoogte op het podium neerkijken. De eerste act was technisch en inhoudelijk een hoogstandje. De man en vrouw evalueren hun eerste ontmoeting via internet. In mijn beleving gaat het straks bij het gemeentelijk virtuele loket net zo, maar hier ging het over spetterende liefde in plaats van een aanvraag voor een rijbewijs.
De act ging in het kort over het volgende: Een vrouw en een man van middelbare leeftijd zitten tegenover elkaar en zien elkaar amper, maar op een groot doek verschijnen hun gezichten en ze kijken beiden, al pratend, achter hun eigen computer terug op hun eerste ontmoeting. In de beleving van de man gebeurden echter heel andere dingen dan in de beleving van de vrouw.
Diezelfde act werd daarna in precies dezelfde bewoordingen gespeeld aan een keukentafel door twee tachtig jarigen , het was subliem.
In de derde act speelden twee homo’s die ook exact dezelfde teksten gebruikten. Deze laatste act was ook door de muziek voor- en achteraf, de climax van deze bijzondere avond.
Het geheel was schitterend geënsceneerd. Na elke act die amper 15 minuten duurde werd er geroepen “pauze, de bar is open”. Zou het kunnen zijn dat de bar zo vaak open is omdat er te weinig subsidie wordt gegeven? Theater maken we allemaal, soms zelfs onbewust. Ik zal het uitleggen, we gaan nog even terug naar vrijdag naar het Kniphorstbos, ik ben op weg naar boven om in het gat te kijken maar door de modder en gladheid verlies ik mijn evenwicht en glij naar beneden en wie neem ik mee in mijn vrije val? Mijn eigen wethouder Hans Polman. Het was misschien nog net geen theater maar het zorgde in ieder geval voor grote hilariteit.
Ach ja, de wereld en ook de politiek is vaak een groot speltoneel.
Nog meer theater maar dan weer heel anders was het optreden, op vrijdagavond aan het eind van de raadsexcursie in restaurant Koningsberg in Anloo, van drie jonge meiden, die ons verrasten met prachtige zang o.l.v. een jonge pianist, deze “Nightingales” waren geregeld door onze burgemeester,die duidelijk van meer zaken verstand heeft dan inkt en papier.
Ik ben van plan vaker naar het Hek van de Dam te gaan. Theater aan het Amerdiepje,je bent uit en toch thuis.

Fietsenhok

Ik mag van mijn vrouw niet meer met de fiets naar het gemeentehuis in Gieten. Tja seks en politiek en dan ook nog in het fietsenhok is groot nieuws. Wat mijn vrouw niet weet is dat
‘s avonds het fietsenhok van het gemeentehuis dicht is. Ik kan praten als Brugman maar ik mag alleen nog met de fiets naar het gemeentehuis als de als degelijk bekend staande collega -raadsleden Jan Arends en Henk Santes meefietsen.
Dat komt allemaal door de krant, die ik principieel niet lees- De Telegraaf-, deze krant vond het groot nieuws dat een wethouder in Nijmegen zich liet pijpen in het gemeentelijk fietsenhok. Het stond met chocoladeletters op de voorpagina van dit boulevardblad.
Met een vriend ben ik enkele weken geleden toeval of niet, alle fietsenhokken in onze gemeente wezen fotograferen. Ik kan alvast wel verklappen dat er hele bijzondere bij zijn en die in Annerveenschekanaal was zelfs onlangs van een verfje voorzien. Het is dus niet alleen goor en donker in de fietsenhokken in onze gemeente. Ook sporen van wat er in de avonduren plaats vindt lieten weinig te raden over . Wij ( mijn maat en ik) hadden eerst, in navolging van Youp van ’t Hek, een eenmalige glossy willen uitgeven over fietsenhokken, maar toen ik de glossy van Youp las, zag ik wel in dat we nooit aan hem konden tippen en daarom houden we het bij een fietsenhokken-kalender met bij elk hok een verhaal.
Youp van “t Hek steekt de draak met een aantal glitter flitter bladen die absoluut nergens over gaan en die er alleen maar zijn ter meerdere eer en glorie van de naamgevers. Als de eenmalige glossy “Youp” het zelfde effect heeft als zijn aanval op Buckler, ( door hem het gerefo bier genoemd) zijn we weer van een boel rotzooi ( Linda,Catherine,Matthijs,Felderhof, enz) bevrijdt.
Deze week was er ook nog sprankelend nieuws over actieve scholieren die de straat opgingen.
Je kunt het met hen eens zijn of niet maar er gebeurde weer wat en ze hadden er lol in, jammer dat er ook vernielingen aangericht moesten worden. Dat er ook agenten zijn met korte lontjes werd door de tv-beelden duidelijk, ik ben benieuwd of deze mannen nog strepen moeten inleveren. In ons polderland zijn we gewend dat er soepel met zaken en mensen wordt omgegaan. De staatssecretaris straalde deze soepelheid niet uit, ik dacht nog even, ze pakt net als de politie de gummiknuppel en slaat er op los en jaagt de scholieren het fietsenhok in. Gelukkig heeft deze staatssecretaris iemand als minister Plasterk achter de hand die op elke vraag een antwoord weet. Nu we het toch over politici hebben, bestaat er een ijdeler soort mensen? Ze zijn er vaak op uit om met de kop in de krant te komen of vragen te stellen waardoor ze in de picture komen. Natuurlijk wil een politicus zijn/haar boodschap graag slijten en daar is op zich niets mis mee, maar dan moet wel de boodschap centraal staan. Dus fietsenhok-sex heeft niets te maken met politiek maar alles met sensatie. Belangrijke zaken als goed onderwijs, goede sociale voorzieningen en een goed woon en leefklimaat zijn de issues waar de politiek voor moet gaan. En die kalender met foto’s van de fietsenhokken in Aa en Hunze? Dat wordt de sensatie van 2008.