Month: January 2008

Iedereen kan ik aanraden vrijwilligerswerk te doen. Ook al ben je hartstikke druk
met je werk, iets doen voor een ander heeft ook een helende werking voor jezelf.
In onze snelle wereld, waar ogenschijnlijk alles om geld, sex en macht draait is nog zoveel te beleven wat er echt toe doet. Een bezoekje aan een alleenstaande oudere, een beetje belangstelling voor de mensen in je omgeving kan je ogen openen en zien waar het in deze wereld echt omgaat. Soms wordt je gevraagd voor zo op het oog minder leuk vrijwilligerswerk. Kritiekloos contributie ophalen voor de oranjevereniging terwijl jezelf het koningshuis nou niet bepaald het toppunt van democratie vindt , maar het doel: activiteiten organiseren spreekt me wel aan. Ook met enveloppen bezorgen en ophalen van de actie kerkbalans was ik deze week bepaald niet de enige vrijwilliger. Mensen aanspreken om te offeren is niet mijn favoriete bezigheid,ze zien me komen, dacht ik. Gelukkig viel dat mee en ik kan u verklappen dat toen ik eenmaal op pad was het mij uitstekend is bevallen. Over het algemeen werd ik hartelijk ontvangen en niemand begon over het “geloof “of over de kerk en op één na had iedereen de enveloppe klaar staan. Bij de meeste mensen werd ik aan de keukentafel uitgenodigd en ik hoorde verhalen over zowel boer zoekt vrouw als over de inburgering van nieuwkomers. Bij een boerengezin hoorde ik dat ze op zondagavond met de hele buurt samen naar boer zoekt vrouw zaten te kijken. Het is toch ook schitterende tv als je boer Frans uit De Lutte hoort zeggen dat hij ook zo zijn zachte kanten heeft en je ziet hem dan twee tellen later waar de vrouwen bijstaan met zijn dubbelloops geweer schieten. Iemand informeerde of hij begraven kon worden in Rolde want in zijn geboorteplaats in Twente kon dat niet meer, sinds hij verhuist was naar de gem. Aa en Hunze. Ik snap dat wel, daar zijn nog kerkhoven waar kerkleden nog kosteloos begraven kunnen worden. In Aa en Hunze zijn echter algemene begraafplaatsen en dan moet je aan de gemeente betalen en ik kan u verzekeren dat dit niet goedkoop is, je schrikt je bij wijze van spreken dood.
Waar ik niet van geschrokken ben maar juist van heb genoten was de atelierroute. Al enkele jaren organiseert de afdeling cultuur van de gemeente met het kunstenaarscollectief een expositie weekend. Deze keer kozen mijn vrouw en ik voor Annen, Nieuw Annerveen en Eext en het was overal gezellig druk In Annen waren veel herkenbare landschappen en de schilder wou de komende jaren allemaal sfeerbepalende plaatsen in de gemeente schilderen en die dan in 2010 exposeren. De ontvangst was overal prima hoewel bij de een wel veel meer aandacht aan de inrichting en opstelling was besteed dan bij de ander. Deze middag was het ondanks het donkere weer en de modderige bermen toch nog kleurrijk. Bij het acht uur journaal is de kleurrijke presidentskandidaat Barack Obama , omringd door alweer veel vrijwilligers, bezig met zijn overwinningsspeech omdat hij in de staat South Dakota verreweg de meeste stemmen heeft verzameld. Chance is coming !! Wat is er nog mooier om samen met anderen te strijden
voor ideeën en voorzieningen en daardoor doelen te bereiken die er toe doen?

Even moeilijk als het voor boerin Agnes en de boeren was om een van de kandidaten weg te sturen was het voor mij om te stoppen met deze column. Vooral omdat ik werd overdonderd door mailtjes, kaarten en telefoontjes. Bovendien kwam daar het mailtje overheen van de redacteur van de Schakel dat hij een afkoopsom van 18 miljoen zou vragen. Daarom hier aflevering 101.
Deze avond (maandag) ben ik in de Lutherse kerk aan de Haddingestraat 23 in Groningen vanavond zal hier Wouter Bos de partijleider van de PvdA (s)preken. De (linkse) kerk loopt mooi vol en ineens zie ik daar Wouter Bos in zijn eentje binnenkomen, hij gaat rustig naast een van de bezoekers zitten. Niks body guards of bobo’s in de buurt, hij was gewoon één van de velen zonder stropdas. Wat een verademing in vergelijking met die media geile look-alike van Mozart die ons als belastingbetaler alléén al vanwege zijn haatzaaiende opmerkingen drie miljoen euro per jaar extra kost. Terug naar iets wat er ook cultureel toedoet, de Lutherse kerk, religieus erfgoed, ademt de sfeer van het begin van de vorige eeuw, het is een vierkant gebouw met als enige uitspatting twee gebrandschilderde boogramen en een balkon. Het is een sobere inrichting met in het midden de preekstoel. Onder deze preekstoel staat het spreekgestoelte, bijna gelijkvloers, waar Wouter Bos in tien statements uitlegt waarom de PvdA aan dit kabinet deelneemt. Hij weet het gepassioneerd en sprankelend te brengen, er is dan ook weinig oppositie over zijn uitleg. Wel doet het sommige Groningers zeer dat het kabinet de Zuiderzeelijn heeft afgeblazen. Ik denk dat na het echêc van de Betuwelijn er geen kabinet meer is die zich gek laat maken door lobbyisten, niet door Haerkens c.s. en al helemaal niet door “onze Relus” die net als de Paus tot zijn dood in functie wil blijven.
Tijdens de pauze staan”de socialen” met of zonder rode shawl keurig in de rij voor koffie, fris of bier, er is ook humor te beluisteren. Iemand merkte op: “ mijn vader zei vroeger waar ze wel zingen en niet drinken is het niet plezierig, en hij bedoelde de kerk, nu zijn we in de kerk en zingen we niet en drinken wel”. Over humor gesproken de voorzitter van deze avond had in zijn inleiding erop aangedrongen Wouter Bos niet alleen het vuur na aan de schenen te leggen maar ook te zorgen voor de broodnodige humor. Ik vond dit wel een leuke omdat de meeste linkse broeders nu niet bepaald bekend staan als grappenmakers. Wouter Bos ging hier meteen gretig op in, en zette hiermee de toon voor deze avond, toen hij vertelde dat Stef Depla (de broer van de wethouder van het fietsenhok ) eens de opmerking had gemaakt: “Daar waar twee PvdA-ers samenzijn slaat onmiddellijk de verzuring op zo’n wijze toe dat hiervoor een milieuvergunning nodig is”.
Vragen over zorg, wonen en werk werden het meest gesteld. Het werd duidelijk dat de gemeenten verantwoordelijk zijn voor een goede uitvoering van de WMO. Met de afsluitende zin “ Solidariteit dat is waar we altijd voor zullen gaan als partij”oogste Wouter Bos een donderend applaus. Toen we buiten kwamen regende het en in de verte hoorden we op de Grote Markt, de laatste zinnen van het Grunnings Volkslied wegsterven “Ain pronkjewail in golden raand is Stad en Ommelaand” er was daar net een nieuw wereldrecord gevestigd met een koor van 2819 zingende Groningers. We liepen door het red-light district Nieuwstad waar vele gordijnen dicht waren, mijn vriend vertelde mij dat daar de liefde werd bedreven. Nou liefde? Wie mij écht lief is, is mijn dochter die in het verlengde van deze straat woont, daar wilde ik heen. Bij ons bliksembezoek toonde ze ons trots haar nieuwste aanwinst een mooie kast voor een habbekrats gekocht via marktplaats. Ik was blij voor haar en vond het ook een mooie kast, en van een totaal ander kaliber dan de hoerenkasten die we net gepasseerd waren.

U leest het goed dit is alweer de 100e column. Ik sta er zelf nog het meest versteld van.
Ik werd twee jaar geleden gevraagd of ik iedere week iets wou schrijven voor de Schakel, en na kort nadenken besloot ik het te doen. Het was wel spannend maar tot op heden is het gelukt elke week iets op papier te krijgen. De ene keer lukt het wat beter dan de andere keer, maar dat is het risico dat je incalculeert. De 100e column, ik vraag mezelf af of dit niet hét moment is om te stoppen, aan de andere kant blijft het natuurlijk ook een uitdaging om elke week iets te schrijven. Op het eind van deze column kom ik hier nog even op terug.
Deze zondagmiddag liep ik samen met mijn vrouw over de es en door het boerbos naar boerderij Kamps, waar vroeger de kluizenaars van Rolde, de gebroeders Braam, woonden.
Nu is het galerie Kamps en hier werd op deze middag een expositie geopend waar Drentse kunstenaars, leden van het Drents Schildergenootschap, hun werk lieten zien.
Het was druk toen we binnenkwamen, er hingen overal mooie schilderijen en de band Triodeluxe zorgde voor de muzikale omlijsting.
Alles wat er toe doet in cultureel Drenthe was aanwezig toen cultuur gedeputeerde Rein Munniksma de expositie van vijftien kunstenaars opende.
Hij zei dat hij de expositie graag opende omdat hij in zijn vorige functie als burgemeester ook vaak tentoonstellingen had geopend van Drentse schilders. De gedeputeerde was wat grieperig omdat hij teveel nieuwjaarsrecepties had afgelopen, maar hoewel ook hier de bacteriën welig tierden stond hij er wel. Hij vertelde me dat hij van plan was geweest om al wandelend te komen met in zijn de rugzak twee thermoskannen koffie, maar dat hij door zijn ongesteldheid toch maar met de auto was gekomen. Het mooiste van zo’n expositie zijn voor mij niet eens de kunstwerken maar de laagdrempelige ontmoetingen. Ontspannend keuvelend over koetjes en kalfjes, maar ook luisterend naar een dichter en muziek doen je voor even vertoeven in hogere sferen. Deze boerderij-galerie die in het prachtige natuurgebied bij Kampsheide ligt heeft ook wel iets sacraals. Het is uniek gelegen, via een modderig landweggetje waarvan het laatste deel bestraat is met kinderkopjes kom je bij deze boerderij, de ingang is schuin t.o. de firma Blaauw. Op de expositie zelf hingen ook nog werken van Kea Homan, zij was jaren geleden een gedreven creatieve docent aan de MAVO in Rolde.
Al met al valt zo’n opening op dankzij de grandeur van de bezoekers. De kunstkenners waarvan sommigen met een artistieke hoed of een kunstzinnig geknipte snor wisten wel waar Abraham de mosterd, in dit geval de wijn, haalt en daar werd druk gebruik van gemaakt want in de voormalige pompstraat was het erg druk.
Ik had belooft nog even terug te komen op mijn 100e column maar ik wil eerst nog even terug komen op enkele blunders die ik gemaakt heb, zo heb ik ooit geschreven dat Cuby and the Blizzards oefenden in de schuur van Enting dat moet de schuur van Bonder zijn en ook heb ik de school in Ekehaar aangeduid met o.b.s. de Drift, terwijl het o.b.s. de Flint moet zijn het scheelt maar twee letters maar toch, Grolloo is Ekehaar niet.
Nu nog over het stoppen of doorgaan van deze column, ik wil wel maar het hangt af van de onderhandelingen met de Schakel. Mijn zaakwaarnemer ziet kansen, maar ja… Als ik stop zou mijn vrijwilligster die deze column vrijwel altijd censureert geen werk meer hebben en of ik dat op mijn geweten wil hebben?
Hoe het afloopt ziet u volgende week, is er dan geen column dan was dit de laatste.

Het is even na Nieuwjaar en ik fiets in het stikdonker naar het Futsal-zaalvoetbaltournooi in Gieten. Op de weg tussen Rolde en Gieten is het rustig en op het fietspad ben ik de eenzame fietser. Als ik over het spoor fiets bij Eexterhalte knallen uit het niets mij een zestal cross-motoren voorbij. Tja, als de race naar Dakar is afgelast dan is blijkbaar het alternatief om dwars over campings en boswallen te racen. De decadentie van de rally naar Dakar schijnen veel mensen niet eens door te hebben, wat de een cool vind is voor een ander armoede en dan hebben we het nog helemaal niet over het milieu. Een poosje later kom ik aan bij sporthal de Goorns, in de bomvolle sporthal vindt ik nog een plaatsje en kijk belangstellend om me heen. Hier voetbalt het crême de la crême uit onze regio.

De eerste wedstrijd die ik zie is die tussen Annen en LTC ,in een spannende wedstrijd weet LTC in de laatste minuut met 3-2 de winst naar zich toe te trekken, in vak A waarin de Annen supporters zich roeren,zie je de teleurstelling, maar het is voetbal dus je kunt ook verliezen.

In de pauze die hierna volgt is er een prachtig optreden van een meidendansclub die geheel in het zwart is gekleed met oranje kousen. Ze geven in het donker dat met kleurrijke spots wordt opgeluisterd een spannende act ten beste.
Direct na de pauze is er een enerverende wedstrijd tussen Gieten en Muntendam. Muntendam is tot op dat moment ongeslagen, terwijl Gieten al een wedstrijd heeft verloren. Deze wedstrijd is dan voor Gieten ook van eminent belang , bij verlies zakken ze naar een van de onderste plaatsen. Het loopt dankzij het geweldige keeperswerk van Lubbert Meertens en een doelpunt uit het boekje van Niels Snoep goed af en het wordt 1-0.

Hierna volgen nog enige minder belangrijke wedstrijden dus neem ik met een vriend even een adempauze in de kantine. Het is er druk maar de altijd goedgemutste uitbaters Jan en Grietje hebben toch nog even tijd bij te praten..

De vorige keer dat ik bij hun aan de bar zat hadden we het over vakantie en het bleek dat Jan en Grietje, na een uitstapje naar Ameland, dit jaar toch maar weer terug gaan naar het vertrouwde Texel, Jan onderstreept dit door aan te geven dat hij hier nu ook een ober heeft lopen van paal 33. Grietje weet nog wel te verhalen dat ze in februari een weekje naar de Veluwe gaan om daar lekker met de hond in de bossen te genieten. Jan hoopt daar nog een wild zwien te vangen.

Ondertussen kom er een bekende uit Gasselte afrekenen omdat zijn taxi voor staat. Hij zegt wat hij heeft geconsumeerd, en de ober rekent rap uit het hoofd uit wat hij moet betalen en klaar is Appie. Een kwestie van vertrouwen, schitterend dat dat nog kan. Samen met een collega-raadslid neem ik nog een pilsje en we bespreken nog even de emoties van de afgelopen raadsvergadering, in Aa en Hunze zijn soms de lontjes en altijd de lijntjes kort, daar moet je wel een oog voor hebben.

Ik neem nog een kijkje in de sporthal en kijk nog even naar LTC-Annen dat wordt 4-2 , het is duidelijk dat LTC uit Assen de eerste prijs pakt en dat Gieten de verrassende 2e wordt.

Ik zie dat zowel de burgemeester Eric van Oosterhout als wethouder Hans Polman aanwezig zijn. Onze eerste burger zal op het eind van de avond de prijzen uitreiken.Ik vind het knap dat de beide mannen deze zaterdagavond door hun aanwezigheid etaleren dat sport voor hen een hoge prioriteit heeft. Dat voelt goed temeer omdat er veel jeugd aanwezig is. Goed voorbeeld doet goed volgen zullen we hopen.

Over hoop gesproken , heeft u de incarnatie van Maarten Luther King en Kennedy verenigd in één persoon op de tv gezien? Zijn naam is Barack Obama, een regelrechte sensatie. Ik heb zijn overwinningsspeech die hij hield in Iowa op internet gezien, een openbaring. Wat zou de wereld er in een klap anders gaan uitzien als hij de president van Amerika zou worden. Komen de inspirerende jaren ’60 terug? Ook in de politiek, een mirakel of gewoon gerechtigheid?