Ons Dorp

De laatste weken was het fris en winderig,de boeren waren er blij mee, na alle nattigheid konden ze toch nog mooi op tijd het land op. Het was druk bij ons op het dorp .. De tankwagens met mest reden af en aan , de trekkers met vierschaar werkten de mest eronder. Nu is hier alles zwart of groen,met hier en daar wat gele (zand) plekken.Tja boerenlucht is, ondanks het feit er nog maar twee boeren zijn, overal aanwezig we hoeven hiervoor niet zoals in Ruinerwold voor naar de winkel en nog gratis ook. De kippen lopen hier net als in de Franse dorpjes lekker los op straat. Wat is er dan fijner om te kunnen genieten van de voorjaarszon en een beetje in de tuin te pielen, de eerste zaadjes voor radijsjes te zaaien en hout tehakken. Heerlijk, je kunt zo lekker je agressie kwijt op een stuk hout, met een bijl in de handen voel je je toch wel een beetje een macho, je heft de bijl die laat je naar beneden zeilen op het houtblok dat dan in tweeën splijt, zo ongeveer werden de mensen vroeger onthoofd. Wie herinnert zich niet Johan van Oldenbarneveld die leunend op een stok naar het schavot ging en de historische woorden sprak “Mannen omstanders meent niet dat ik een landverrader ben, als een goed Vaderlander heb ik geleefd en dien zal ik sterven”en tot de beul zei hij “Doet uw werk goed”. Gelukkig kennen we al in geen 140 jaar meer de doodstraf. Van deze bloederige verhalen terug naar de prettige werkelijkheid waarin op een zonnige voorjaarsdag er alles anders uitziet. De vrouwen zijn luchtig maar niet opzichtig gekleed en rondom geurt en kleurt alles. Mijn motto is: neem het leven zoals het komt, dan geniet je het meest. Veel mensen zeiken en zeuren over van alles en nog wat, de jeugd, de files.de gemeente en ga maar door. Zo was ik afgelopen week op een avond in het dorpscafé waar werd gesproken over de toekomst van het dorp. De zaal was afgeladen vol en zoals het tegenwoordig gaat kan men niet iets meer vertellen zonder power-point presentatie. Het aparte is dat dezelfde tekst die ze uitspreken ook op het doek verschijnt , zouden ze bang zijn dat de mensen het niet verstaan? Er was een aardige struise vrouw die vond dat de wethouder te goed “zorgde” voor het dorp dat wou ze liever niet . Een andere nog veel struisere vrouw vond dat de wethouder teveel zaken in de onderste lade gooide en er daarna niet meer naar keek. De wethouder antwoordde: ” Dan kent u mijn onderste lade niet”…
Dan was er een man die altijd en overal een vraag stelt en deze keer ging het over de prijs van
het bier, maar toen de wethouder een rondje gaf had niemand het meer over de prijs van het bier. Ook verscheen er een “dure grappenmaker” op het podium die ons op een foto zeven vuilnisbakken op een station vlak bij elkaar liet zien. Zo gaat het dus als je niet samenwerkt,
dan kan het procedureel wel kloppen, maar staan er wel zes vuilnisbakken teveel.
De boodschap was: laat niet alle ondernemers en burgers apart initiatieven nemen maar doe het samen – overleg- kortom samenleven=samenwerken.
Aan de bar hoorde ik dat de verwachting is dat Rolder Boys binnen enkele jaren doorstoomt naar het betaald voetbal dan zitten we met zijn allen in het Polman stadion in Almelo , mooi man….. Twente tegen Drenthe .. Mijn gevoel van deze avond, het platteland groeit en bloeit als ooit tevoren!

De tennisbaan

Op uitnodiging van de altijd goed gehumeurde buurvrouw Bea die actief is bij de tennisverenging in Rolde fiets ik naar de tennisbaan. Ik besef dat ik alle voetbalvelden annex kantine”s ken in Aa en Hunze maar tennisbanen nauwelijks. Dus tijd om even mijn kennis bij te spijkeren over deze steeds populairder wordende sport. Deze middag zal groep 4 van de Jan Thiesschool via een speels spelencircuit kennis maken met de tennissport. Alvorens ik de tennisbaan bereik hoor ik het kloppen van een specht en zie ik de sierlijke duik van een buizerd. Het voorjaar verfrist mijn gedachten en hopelijk kom ik op de tennisbaan nog frisse gezichten tegen. Ballonen sieren de toegangsweg maar ook enkele auto”s staan tot bij het hek van de tennisclub geparkeerd en dat is weer niet in harmonie met de natuurlijke omgeving… jammer. Gelukkig worden mijn mijmeringen onderbroken met het hartelijk welkom van mijn buurvrouw. Ze stelt me voor aan de initiatiefnemers waarbij Babs een jonge goed uitziende jonge vrouw enthousiast verteld over het doel van deze middag. Vlagjes sieren het balkon van de kantine en verder ziet er alles spic en span uit. In een achteraf hoekje van de kantine zitten vier grijze heren waarvan drie met snor , ik vraag of zij vanmiddag de jeugd voor hun rekening nemen. Nee dus, want daarvoor komen enkele moeders en een paar andere Vutters. Even later zie ik deze mannen bezig bij het hekwerk,zij zijn de mannen van het parkonderhoud. Intussen zijn 55 kinderen o.l.v. enkele enthousiaste juffen gearriveerd bij de tennisbaan. Na een kort welkomstwoord en uitleg verspreiden de kinderen zich over de banen. Ze hebben duidelijk plezier in het spelencircuit dat perfect is uitgezet. Om het kwartier gaat er een toeter en schuiven de groepen door.Het gaat natuurlijk om de tennisclub Rolde te promoten maar voor de leerkrachten is het belangrijk dat kinderen enthousiast gemaakt worden voor de sport. Brede samenwerking is nooit weg .Wat opvalt is dat alle kinderen nadat ze een ijsje gekregen hebben eerst bij de afvalbal langs gaan om het papier erin te gooien Hier waren geen sfeerverhogende WC rollen nodig. Het enthousiasme van de vrijwilligers bepaalden hier de sfeer,dat werd onderstreept met een spontaan applaus van de kinderen bij vertrek.Over jeugd gesproken en als ik het Dagblad moet geloven worden de bewoners aan de Zuides in Rolde getreiterd door de jeugd. Woon je op je oude dag in een prachtig appartement,blijkt dit als je de krant mag geloven vreselijk te zijn .In de volksmond wordt het nu al het ghetto van Rolde genoemd ..Eigenlijk een hele tendentieuze krantenkop want iemand die er al vijftig jaar woont zegt nimmer last te hebben van de jeugd. Deze dag had voor mij ook nog een aardig staartje in de avonduren,want toen bogen sportbestuurders zich in het gemeentehuis over de sportnota. Sport en subsidie stonden daar centraal, maar meer nog hoe krijgen we de jeugd aan het sporten. Alle sportverenigingen moeten het hebben van de inzet van vrijwilligers maar kunnen niet zonder de steun in welke vorm dan ook van de gemeente. Voor de gemeente is het belangrijk dat haar inwoners aan sport doen,het bevordert niet alleen de gezondheid maar ook de sociale cohesie. Er zijn mensen die vinden dat sport en politiek niets met elkaar te maken hebben, in de praktijk blijkt daarvan het tegendeel .Vraag het maar eens aan de Chinezen of de mensen in Tibet. Als de Olympische Spelen of een evenknie ervan de Special Games (het gerucht gaat) in 2016 naar Aa en Hunze komen hebben we in ieder geval kandidaten die het Olympisch vuur kunnen ontsteken, wat dacht u van Ron Jans of Simon Vroemen?

Jachten en WC papier

Afgelopen week werd ik door een kennis uitgenodigd om zijn nieuw verworven bezit een boot te bewonderen die op een scheepswerf lag en er moest nog iets aan getimmert worden.
Ik ben helemaal geen botenman maar na het lezen van “De nieuwe man”
van Thomas Rosenboom, die gaat over een scheepswerf aan het begin van de vorige eeuw,
was ik wel nieuwsgierig hoe het er heden ten dage aan toegaat op een werf. Via de Smilde
reden we door het Friesche landschap naar Heerenveen. Hier lagen op de werf een twintig tal jachten op klossen met namen als Dineke, No Prisa en Butterfly. Ook in een loods stonden nog een aantal jachten. In de werkplaats rookte het, stonk het en was het monotone geluid van de snijbrander te horen. De eigenaar Leo met zijn rode haardos en bootswerkman handen is van het soort ruwe bolster blanke pit, recht voor de raap, helder en hij kent zijn pappenheimers. Een van die pappenheimers is een oud-leraar die op de werf een container heeft staan die hij gebruikt als werkplaats. Hij ziet er uit als een hippie uit de jaren’60, hij werkt al twee jaar aan het opknappen van een boot. “Ja ze vragen me wel eens, Kees wanneer komt die boot klaar, ik zeg dan steevast in april maar ik noem geen jaartal”.
Verder lopen er drie Zwitsers op de werf rond , bij hun boot waar Leo het plaatwerk aan bakboord aan het vernieuwen is, zijn zij bezig plekken bij te werken en in de teer te zetten.
Kortom een bont gezelschap De sfeer op deze zonnige voorjaarsdag is ontspannen en op de boot waar ik voor gekomen ben timmeren we een kastje of liever hij timmert en ik opper. Als we na afloop op het achterdek van de zon genieten voel je je als God in Frankrijk. Zelfs op de WC op zijn boot is het goed toeven en er hangt genoeg WC papier.
Wat is het nut van WC papier ? Lekker je kont ermee afvegen lijkt me. Logisch toch ? Brandende stoelen in de Euroborg waar Groningen zou spelen tegen Ajax waren de oorzaak van WC papier. Welke controleur of beveiligingsbeambte laat nu supporters met handenvol WC papier door ? Waarschijnlijk zijn er bosjes supporters ondanks dat ze door de detectiepoortjes zijn gegaan niet betrapt, want de detectiepoortjes piepen alleen maar bij metaal. Was er dan niemand die het opviel dat er deze keer wel erg veel “zwangere vrouwen” naar de Z–side gingen? Nee dus. Zelfs niet dat er met dit stralende voorjaarsweer de meeste mannen wel erg dikke jassen aan hadden. Tja als Al-Kaida zelfmoordcommando‘s waren ze op de tribune gekomen. Ter verhoging van de feestvreugde bij deze risico wedstrijd had het bestuur van Groningen toegestaan dat veel Z-siders met de uitdagende tekst Fuck Ajax- 110% anti-Amsterdam-op een zwart T-shirt het stadion in mochten.
FC Groningen heeft de beste trainer die ze ooit heeft gehad en die woont in Aa en Hunze,
Als de FC consequent was geweest en ook een beveiligingsbedrijf genaamd BOM uit deze gemeente hadden gehaald waren de WC rollen nooit het stadion binnen gekomen. Want die jongens van Mennega uit Annen nemen altijd en overal en altijd alle papier in beslag. De reden is dat de gemeente Aa en Hunze een forse subsidie geeft op oud papier.
Nu zijn er twintig gewonden gevallen, is er veel schade en waren er kinderen en zelfs volwassenen die huilden in de groene kathedraal , één tranendal dus.
Het nieuws opende met de brandende WC papierrollen. Dat op dezelfde dag dat Mark Huizinga Europees kampioen judo werd en Marleen Veldhuis zelfs wereldkampioen zwemmen, dit telde even niet. Idioten halen gemakkelijker het journaal dan hardwerkende sporters of serieuze politici.

Koekjes

Máxima zei het nog “de Nederlander is herkenbaar aan het koekje bij de thee”.Iets extra”s dus! Een zorgmanager in Emmen knoopte zich dat goed in de oren en dacht als zelfs Máxima -onze nationale knuffelprinses- dat overdreven vind, dan stop ik er mee. Lekker bezuinigen op ouderen is kennelijk een trend geworden. Wat voor mij een trend was is om me op zondagmiddagen te laten zien op de sportvelden. De laatste tijd is daar een beetje de klad ingekomen maar afgelopen zondag fietste ik begeleidt door een hagelbui naar Grolloo.De weg erheen is schitterend via het schelpenpad langs het Amerdiepje en over de betonblokken richting Vredenheim. Al van verre zie je de schuren van de maatschappen Reinders en Oostra staan. Ze horen bij dit landschap en de weilanden die nu nog drassig zijn worden hopelijk over een paar weken weer bevolkt met zwartbont vee. Het is gek maar ik neem ondanks dat ik ruim op tijd ben de kortste weg die over het Landgoed de Berenkuil gaat, met afstand de mooiste camping van Europa. Op het sportveld van SGO zijn de teams nog aan het intrappen, ook een oudere man is zich aan het warm lopen. Even later blijkt die oudere man de scheidsrechter te zijn. Een cirkel van pak weg tien meter rond de middenlijn is zijn domein , hij moest dus helemaal afgaan op zijn grensrechters en dat doet hij dan ook. Enkele supporters zien deze scheidsrechter de volgende keer al fluiten in een scootmobiel , anderen vonden een rollater meer passend. Voor rust is het kijkgenot 0,0 zelfs een 100 % kans wordt door SGO niet benut zodat de russtand dan ook 0-0 blijft. Die stand zegt ook veel over het vertoonde spel .Tijdens de rust in het Dorpshuis gebeurde er meer dan de voorgaande drie kwartier op het sportveld en dat was niet alleen omdat er een koekje bij de koffie was. Zo poneert iemand dat met het verdwijnen van de naam de Langeleegte de ziel van het voetbal in Veendam wordt aangetast. Want alleen al het horen van die naam doet elke tegenstander sidderen.Voor SGO maakt het niets uit want hun sportcomplex heeft nog geen naam, het gerucht gaat dan ook dat een rietdekker die beschikt over een zwarte kas zijn naam er aan wil verbinden. Na rust werd er beter gevoetbald door SGO, helaas viel het doelpunt aan de andere kant, uit een vrije trap van Zuidlaarderveen kreeg keeper Gerwin Vos de bal niet klemvast en werd het 0-1. Even later wist Jan Venekamp door een strak schot via de binnenkant van de paal de stand weer in evenwicht te krijgen. Hierna kwamen er twee geweldige kansen voor Antwan Hutten en Arjan Zeewuster helaas faalden ze beiden.
Dan kun je erop wachten dat de tegenstander wel geluk heeft en dat gebeurde, eerst een poedel van een achterspeler en daarna een prachtige lob over de keeper heen bepaalde de eindstand op 1-3 voor Zuidlaarderveen. Het gevoel van sommige SGO spelers sprak boekdelen nadat het derde doelpunt werd gescoord ging men languit op het veld liggen. Ook de scorebord man hield het voor gezien, het scorebord stond na afloop nog op 1-1. Op de terugweg pikte ik nog enkele blikjes, flesjes, plastic bekers en sigarettendoosjes uit de berm ik had die rotzooi op de heenweg al zien liggen en je moet je niet blijven ergeren dus in de fietstas er mee.
Met enige verbazing zal de vaste lezer van deze column zich afvragen waarom er niets staat
over de Wilde(rs) politieke week en zelfs niets over onze bloedeigen tante Rita in deze column Van mij even geen politiek (ge)Kwak. Ik heb wel een tip lees de column van Daniël Lohues van afgelopen zaterdag in het Dagblad over de Tonnies dan bent u weer helemaal bij… Het leest als een koekje bij de thee.