Banken

Er zijn verschillende soorten banken. Er zijn oerdegelijke banken, maar er zijn ook slechte banken die in elkaar zakken of bij het minste of geringste omvallen. Er verdwijnen veel banken uit de dorpen en waar ze blijven? Sommige banken hebben een heel sociale functie. Denk aan de bank bij de Wenning en de banken bij de Hendrik Kok in Rolde. Niet elke bank zit even fijn en sommigen zijn te hoog of geven weinig uitzicht. Zo staat er een bank in Nijlande bij het viaduct daar heb je als uitzicht het talud van de N 33 je ziet niets en hoort alleen de auto’s voorbijrazen Maar er staan ook banken op hoogte met mooi uitzicht zoals de bank bij het viaduct naar Eexterzandvoort , heeft u daar wel eens gezeten? Schitterend en bovendien is op enige afstand het gejakker op de N 34 zichtbaar, voor een autospotter een prachtige plek.
Op welke bank het ook prachtig toeven is? Tussen Drouwen en Bronneger op het hoogste punt zie je dan de Hondsrug op zijn mooist een zelfde hoogtepunt beleef je bij het bankje op de Hondsrugweg in Gieten waar het vooral bij ondergaande zon genieten is. Dan heb ik het nog niet gehad over het bankje langs het schelpenpad op het Balloërveld met uitzicht op de zandverstuiving en aan de rechterhand enkele bomen uit vervlogen tijden en over het bankje bij de picknick plaats in Schipborg met uitzicht op de Drentsche Aa. Bij mooi weer zijn al deze banken bezet met boterham en appels etende fietsers en wandelaars die genieten van alles wat hen passeert en dat met een glimlach of groet ook vaak laten blijken.
Ik heb het nog niet over de bankjes gehad waar jongeren “hangen”. Die zijn zowel bij de Boerbos als bij het Hunebed de geliefde plekjes, het zijn ook de plekken waar de afvalbak het snelst vol is, sporen van aanwezigheid dus. Dan heb je nog het leugenbankie in Gasselte en het ver van je afkiekenbankie in Gieterveen. Niet genoemd is nog de spelersbank op de voetbalvelden waar de zenuwen van de bankzitters door de keel gieren tot het moment dat ze hun kunsten mogen vertonen, gouden wissels worden daar geschapen.
Dan schijnen er ook nog hele andere banken te zijn,die omdat ze niet goed zijn maar zo een fooi van tien miljard krijgen. Voor kranten en de tv-rubrieken is dit het belangrijkste nieuws. Je kunt er niet eens op zitten het schijnt allemaal lucht te zijn, die banken worden ook wel IJslandbanken genoemd.. Daarom is voor mij een bank pas een bank als je erop kunt zitten. Gewoon een eerlijke roege holten bank , altijd goed.

Heeren van Stand

Ja u leest het goed , ze bestaan nog de Heeren van Stand. Althans dat is ironisch bedoeld de naam van een mannenkoor uit Rolde. Voor hetzelfde geld hadden ze zich Jan met de Pet genoemd. Maar ja wie komt er nu naar een concert van Jan met de Pet , dus een verstandige keus die naam. Onderweg naar Ekehaar op de fiets zing ik al van pure blijdschap omdat we boffen met deze prachtige nazomer. Milieu of kredietcrisis het doet me op deze momenten niets. Ze bestaan maar nu even niet. Ollie B. Bommel die je elke nacht even voor enen kunt horen op radio 1 is een Heer van Stand, in gedachten zie ik de Heeren ook in deze outfit. Ik verwacht zang van niveau en hoop dat die verwachtingen uitkomen. Ik denk nog even weer aaqn Heer Ollie en citeer de volgende uitspraak:” Er gaat toch maar niets boven het leven van een heer, buiten woedt het noodweer, binnen is het warm en gezellig”.Op deze zaterdagmiddag geen noodweer en opzij van het café is merkbaar dat er iets te gebeuren staat, Wim en Anita Popken geven iedereen het gevoel dat ze een “heer”zijn en dat zij de “gastheer”zijn. Ik zag bij binnenkomst enkele – dames van stand- zitten aan de statafel die er zo te zien echt zin in hadden.
Mijn elftalleider bij Rolder Boys van 25 jaar geleden troonde me mee naar de bar voor een bak koffie. Zijn outfit bestond uit een paars shirt en beige broek met het logo HvS , ik had gehoopt op een Bommel logo ,jammer. In de stampvolle zaal waar het grijs overheerste nam een blaaskapel met frivole Tiroler deuntjes het eerste deel voor de pauze voor haar rekening. Zij waren wel in de te verwachten outfit Lederen Hosen und soweiter. Het is niet zo mijn genre maar ze deden hun best en dat mag dan ook best applaus oogsten en dat kregen ze. Hierna kwamen de mannen waar ik voor kwam op de Bühne. Tijdens de warming up hadden de meesten hun kelen gesmeerd met bier en gerookt werd er al helemaal niet, zelfs niet op het terras. Dus ze waren er helemaal klaar voor. De opkomst naar het podium was al een act op zich zingend en klappend baanden ze zich een weg door het publiek. Omdat de Heeren van Stand zwaar onderbezet waren deden ze een appél op de zaal om mee te doen en o.l.v. de grote animator Koen Hubert werd er uit volle borst meegezongen. Het Glorie Glorie Halleluja galmde dan ook op deze zaterdag door Ekehaar, ik waande me even in een kerkdienst .Wat opviel was dat deze mannen ook in deze kleine bezetting over voldoende volume beschikten en plezier uitstraalden, er was goed contact met de zaal en dat sloeg aan, klasse !
Wel mooi dat bij de Heeren van Stand een dame de dirigent is, tja soms kan een vrouw wel 20 mannen aan. Meezingers zoals “Bij ons in Drenthe”, “Breng ons een zonnetje” en “Tanzen mit mir in dem Morgen” gingen er bij het publiek in, als Gods woord in een ouderling. Terugfietsend klampte ik aan bij een sliert solexrijders gehuld in lederen jassen en met pothelmen op, solerend achter de solexen voelde ik me helemaal terug in de jaren vijftig.
.

Relus ter Beek

In Frankrijk en Spanje wordt bij elk afscheid gezegd Adieu en Adios, wat vrij vertaald betekend: tot ziens bij God, cultuur eigen dus. Wij in Drenthe zeggen tot kieks of nao komm”n en hopen elkaar dan in levende lijve weer te zien. In de zuidelijke landen ligt die grens anders en wel tot aan gene kant in het paradijs, wat een geruststelling moet dat zijn.
Relus ter Beek, de geboren Drent, is in het harnas gestorven. Toen Relus ter Beek samen met Jan Nico Scholten, een CDA kamerlid, eens onder vuur lag in een Afrikaans land, kregen ze het Spaans benauwd en begon Jan Nico spontaan te bidden. Relus vroeg hem toen “bid je ook voor mij”?, want in nood leer je immers bidden. Er wordt vaak gezegd de een zijn dood de ander zijn brood, en dat gold nu ook want wat hebben het Dagblad, de Volkskrant en andere landelijke bladen gouden dagen gehad dankzij al die rouwadvertenties. Tienduizenden euro ‘s zijn daar dankzij het overlijden van Relus binnen gestroomd. Of Relus vanaf een wolkje heeft zitten te genieten van al die posthume aandacht, dat weten we niet. Een ding is zeker dankzij zijn inspanningen komt volgend jaar de Vuelta, de Spaanse wielerronde naar Drenthe. Na de start van de Giro in Groningen is dit een huzarenstukje.
En nu we het toch over huzaren hebben, het was ook een onvergetelijk beeld toen Relus als minister van Defensie als een theezakje van het ene schip naar het andere werd
gewieberd. Over de doden niets dan goeds, nietwaar? Over Relus ter Beek is in mijn beleving alleen maar positief nieuws te melden .Bij de gewone man kon hij niet stuk, als sportfanaat stond hij aan de lijn bij Germanicus en was hij te vinden bij de wielerronde in Coevorden.
Ook op cultureel gebied was hij nooit te beroerd om waar dan ook in de provincie een boekwerkje in ontvangst te nemen of zich te laven aan de muziek van Harry Muskee of Daniël Lohuës. Zij mochten dan ook optreden tijdens de herdenkingsbijeenkomst waar vele prominenten uit Drenthe en uit het Haagse aanwezig waren waaronder Wim Kok en Ruud Lubbers. Ook Wouter Bos met aan zijn zijde Rein Munniksma, was ondanks alle Fortis-perikelen in Assen aanwezig.
In de jaren “70 was Relus, als jong kamerlid te vinden bij gelegenheden die er in Drenthe toe deden. Bij die gelegenheden was nazitten een van zijn favoriete bezigheden. Als geboren Drent wist hij dat niet in de vergadering maar aan de bar de échte zaken werden besproken.
De rijbewijsloze Relus liet zich toen al rijden door zijn liberale maatje Albert Jan Evenhuis
( de man van de oud burgemeester van Rolde), later als minister en CdK had hij gewoon een auto met chauffeur. Tja een Bourgondiër was hij al zijn leven lang, hij liep dan ook min of meer prettig gestoord plichtmatig de vele recepties af.
Dat kwam hem ook wel goed van pas als vurig pleitbezorger voor zijn Drenthe. Op zijn beurt werd hij ook weer platgelopen door lobbyisten. Ik ken verder geen enkele commissaris van de Koningin die je met de voornaam aanspreekt .Relus was absoluut geen heilige maar hij was wel een charmante Drent met humor en zijn altijd twinkelende oogjes van achter zijn bril, hij had het hart op de goede plaats. Nu hij oet de tied is zullen we na verloop van tijd merken dat Drenthe er killer en armer op geworden is. Ik mis hem nu al.