Month: February 2009

De afgelopen week lonkte het weer niet om eruit te gaan. Maar thuis blijven zitten is ook een keus uit armoe, dus trok ik de wandelschoenen aan.

Ik ben een fervent krantenlezer maar nu even niet, circus Wilders, de recessie, ik wil het even niet horen, dus ben ik in gedachten bij het carnaval.,terwijl ik mijn schoenen aantrek. Blauwe kiel aan, dikke pullen bier omhoog houden en roepen van Alaaf , wie dut je wat ! Ik ben niet zo ‘n feestnummer, maar liever carnaval dan dikke reizen maken of shoppen, het zal wel mijn gebrek aan behoeften zijn .

Maar deze dag ga ik lekker bewegen in de vrije natuur van het Beek en Esdorpenlandschap. Even de krant bij een van de buren in de bus en dan ben je eigenlijk al onderweg. Gewoon in de buurt blijven, zodat ik steeds de Rolder toren in het vizier heb, voor mij vertrouwd en rustgevend . Bij het Ruige Veld lopen twee oudere mannen op het heideveld te struinen .De een heeft een baard en een heggenschaar, de ander loopt er naast en wijst aan wat deze bejaarde kabouter moet snoeien.”Vrijwilliger Staatsbosbeheer”, staat er achter op zijn jack. Deze mannen kiezen ook voor het buitenleven. Op de parkeerplaats bij de Boerbos loopt een hond te snuffelen om een container ,wat ruikt hij? de crisis, de recessie?

Waar geen sprake is van crisis, is op het schoolplein, in deze vakantie lopen daar de altijd herkenbare mannen van Alescon de heggen te snoeien, drukte alom. Ook in de Boerhoorn is weinig merkbaar van de crisis die mij vandaag de hele dag op de radio wordt ingepeperd. Bij de Wegwiezer is afgelopen week het virtueel loket geopend. Hiermee kun je contact maken met de gemeente e.a. instellingen. Je hebt direct beeldcontact dus in het vervolg ga ik hierheen, want als ik nu een bepaalde ambtenaar moet hebben kan ik soms wel drie dagen bellen. Hij is dan net even weg, heeft vergadering, op (zaken)reis, heeft een snipperdag , is ziek of op vakantie. Nee nu met het virtuele loket moet hij verplicht aanwezig zijn en komt hij direct in beeld, dus eigenlijk heel slim van onze wethouder. Positieve en transparante dienstverlening heeft dan ook de hoogste prioriteit in de gemeente Aa en Hunze.

Ik besluit een rondje Balloo te doen. Het is elke keer weer genieten zoals in de schaapskooi waar een tiental lammetjes met hun moeders rond lopen te mekkeren. Er zijn veel zwarte lammetjes terwijl de ooien allemaal wit zijn, gedekt door een zwarte ram dus. Integratie begint in de schaapskooi. Het is toch te hopen dat deze dartele, speelse lammetjes over vier maand niet als lamsbout staan op het menu bij de restaurants. Het buitenleven heeft naast de romantische kanten vaak ook bikkelharde andere aspecten. Daar kunnen ook de bewoners van Annerveenschekanaal over meepraten, niemand zit daar te wachten op een mestsilo in zijn buurt en al helemaal niet als een aardappelboer uit Eenrum daar “stinkend” rijk van word. Stank als dank.

Stank voor dank kreeg ook Wouter Bos bij de presentatie van het boek van Ella Vogelaar. Als Ella als minister zich net zo goed gebekt had getoond als nu, was ze nog minister geweest. Politiek is soms spijkerhard, daarom had Ella ook nooit mogen laten passeren dat ze in de kamer door een geachte afgevaardigde ’knettergek” werd genoemd. Ontwakend uit mijn mijmeringen zie ik de Rolder toren prachtig boven de groenranden opdoemen, een serene rust daalt op mij neer, het buitenleven in deze omgeving voelt echt goed.

OKB -Op Klompen Begonnen- was een van die namen uit vervlogen tijden van een voetbalvereniging. Maar ook nu zijn er nog teksten uit vervlogen tijden die je tegenkomt op huizen in Veenhuizen zoals: Werk en Bid en Huis en Haard .Ook de Rolder Toneelvereniging met de naam Lust & IJver valt onder deze categorie. Dat een toneelclub lust en ijver aan de dag moet leggen om op de avond van de uitvoering goed voor de dag te komen dat is zeker,dus wat dat betreft klopt de naam maar het klinkt zo oubollig. Maar ja het gaat om de inhoud nietwaar? Voor mijn vrouw en ik naar de toneeluitvoering togen waren we naar de 50-jarige bruiloft van onze buren geweest wat ze vierden bij café Popken in Ekehaar. Het was allemaal goed georganiseerd, vanaf vier uur waren we welkom met tegen zes uur een uitstekend warm en koud buffet. Het cadeau dat het gouden paar van hun kinderen kregen mocht er zijn; een reisje over zee …. naar Ameland en daar lekker een paar dagen fietsen en genieten, geweldig niks decadente vliegreizen, gewoon lekker dichtbij. Even over acht fietsten we in behoorlijk tempo naar café Hofsteenge in Rolde, om de nazaten van Jacob Rillema en Homme Hof te zien spelen. Homme speelde trouwens zelf nog in een opvallende rol als opa mee. Mijn vrouw en ik konden aanschuiven bij een familie waar nog twee stoelen onbezet waren. Dit is dan weer gewoon geluk want in de pauzes die in Rolde altijd vrij lang duren behoefde ik me met vijf aardige dames aan deze tafel geen seconde te vervelen,bovendien kwamen er bitterballen rond.. Bij de meeste Drentse kluchten is het onderbroekengehalte groot, deze keer echter een detective met criminelen en handlangers in een pension. Het stuk genaamd “Maak dat je Tante wijs “was opgehangen aan de wandelende tweelingzussen die met verve de rol van undercover detectives op zich namen. Esther Scholtens en Jantje Hofsteenge speelden in deze rollen echt de pannen van het dak. Zonder anderen tekort te doen wil ik nog één naam noemen, Koos Reitsema die als stotterende “Hakkelaar” een glansrol vervulde. Er speelde ook een undercover kapelaan mee, waarvan de tweelingzussen vonden dat hij maar kamfer moest gebruiken om te voorkomen dat hij “in love” zou vallen met de dochter van de familie. De zin die me is bij gebleven was: “Ik heb eens in een artikel gelezen dat..”… en dat herhaalde zich in dit stuk wel tien keer .. . zonder dat deze speelster uit de plooi viel, klasse.
Naast het acteren in vele dialecten viel vooral de manier van bewegen en de non-verbale expressie op. Van de performance was duidelijk werk gemaakt evenals van de kleding. Grote lachsalvo’s bleven achterwege maar dat het publiek genoten had , bleek na afloop toen de acteurs een staande ovatie in ontvangst mochten nemen. Weer naar huis fietsend constateerden we dat het voor ons een dagje van lust( lekker eten en drinken) en ijver ( fietsen) was geweest !

Enkele weken geleden kreeg ik een briefje in de bus. Zaterdag 7 februari was er bij het Nijlanderveentje een natuurwerkdag. Ik ben niet zo’n tuinier maar een beetje raggen,
plaggen, zagen en slepen, o.l.v. deskundigen ligt me wel. Zaterdag stond ik om 9 uur bij de toegangsweg naar het veentje. Daar stonden de IVN-ers van Aa en Hunze alsmede enkele deskundigen van het Drents Landschap en Natuurmonumenten klaar om de opslag rond het veentje aan te pakken. Gelukkig complementeerden vier Nijlanders
de vrijwilligers van de natuurwerkploeg. Wel een beetje krap, maar met vijftien man waaronder drie energieke dames pakten we de wildgroei aan. Iemand legde uit wat de bedoeling was en wees en passant op de schoonheid van dit gebiedje. Tja wie wil niet
lekker raggen en sjouwen om onze natuur “natuurlijk” te houden. Een bont gezelschap
waar binnen de kortste keren eendrachtig werd samengewerkt, het kost energie maar geeft nog veel meer energie terug. Contacten met wildvreemden, elkaar helpen, spontaan samenwerken, het is de manier om te onthaasten. Iedereen is gelijk, iedereen roept wat en doet wat. Na ruim een uur is het koffie pauze. De koffiekannen gaan rond en de gesprekken worden geanimeerd. De echte natuur freaken herken je aan hun taalgebruik door de enthousiaste en gedreven wijze waarop zij over het landschap praten. Anderen houden het bij de actualiteit van alledag. Of honden wel of niet aangelijnd moeten, dat rokers in een café zichzelf en anderen kanker mogen bezorgen en dat er misschien eindelijk iets gebeurt aan de hypotheekrente aftrek. Ook word het recht om te sterven besproken. Dat Berlusconi met het Vaticaan achter zich, zich roomser dan de Paus opstelt dat soort politiek ten koste van mensen vindt bij deze natuurwerkers geen genade. Kortom alles wat des werelds en des hemels is suiste rond bij een bak koffie. Er werd na de pauze hard doorgewerkt om een dammetje van plaggen te bouwen en de opslag van bomen en struiken weg te werken. Van de opslag werden wallen van hout gemaakt. Iemand noemde het de verdedigingswerken om bij een mogelijke aanval van Rolde de heerlijkheid Nijlande te verdedigen. Officieel heet dit gebied de Nijlanderesch, hier liepen in het verleden vaak de pony ‘s van Rieks Ebbinge. Rieks is kort geleden overleden en toen ik daar zo mijn gedachten over liet gaan zei ik tegen enkele mede sjouwers “Ik zou hier wel begraven willen worden”. Dan spitst zich de discussie toe op:Waarom begraven en waarom hier ? Tja het lijkt me schitterend onderdeel te zijn van de natuur.
Aan het eind van de ochtend werden de bonussen uitgedeeld. Die was voor iedereen gelijk
een heerlijke met liefde bereidt dampende kop snert . Fluitend ging ik dan ook naar huis met de bonus in mijn maag. Met de bonussen van ABN-AMRO zit Wouter Bos in zijn maag een
kop snert lijkt me voor deze bankiers meer dan voldoende. Bij een snertbank hoort een snertbonus.
.

Germania bier drinkers met runentekens, mannen met hakenkruisen in hun nek, dat soort lui werd door onze burgemeester beleefd verzocht het Dorpshuis de Kiep in Eexterveenschekanaal te verlaten. Niets mis mee,want het Dorpshuis is met gemeentelijk geld en inspanningen van de inwoners tot stand gekomen. Fascisten gebruik laten maken van gemeenschapscentra in onze gemeente is een brug te ver. Zij die nu nog de moord op zes miljoen joden en zigeuners geweldig vinden of ontkennen moeten niet in de gelegenheid worden gesteld gebruik te maken van gemeenschapsvoorzieningen in Aa en Hunze. Vrijheid van meningsuiting kent zijn grenzen en ik ben trots dat “onze burgemeester” dit door zijn resolute optreden duidelijk heeft gemaakt en dit “Herrenvolk” de Kiep heeft uitgekieperd.
Niet alles wat je denkt is meetbaar maar wat je dan vervolgens uit in woord en gebaar is dat wel. Hetzelfde is het met de vrijheid van meningsuiting, kritisch zijn is prima maar van bewust kwetsen of aanzetten tot haat wordt niemand beter en het leidt tot nodeloze polarisatie. Trouwens, voor sommige Nederlanders kan het niet gek genoeg. In plaats dat mensen die hate mails verzenden worden opgepakt moet iemand die ze ontvangt op stel en Sp(r)ong beveiliging krijgen. Het lijkt wel dat je er pas bij hoort in Nederland als je wordt beveiligd. Straks komt het nog zover dat de ene helft van Nederland de andere helft bewaakt, goed voor de werkgelegenheid maar het wordt er niet leuker op. Voor wildplassen krijg je een bekeuring maar in het wilde weg kwetsen en haat zaaien mag, althans dat vinden Wilders c.s. Gelukkig is er een rechter die hierin het laatste woord krijgt.
Van deze onfrisse bruine beslommeringen naar wat leukere en sportievere zaken. Eens in de twee maand reis ik samen met een maat kriskras per trein door Nederland. Dat is het voordeel
van ouder worden, op een 60+ kaartje kan dat voor weinig geld.
Zo gingen we afgelopen dinsdag naar Eindhoven, Philips-City. Als je een honderdtal meters de stad inloopt stuit je op een meer dan levensgroot beeld van Anton Philips. Voor de twee-torige Catharina kerk ga je letterlijk en figuurlijk over lijken. Onder glastegels zie je skeletten in kisten liggen,door de fraaie verlichting ( Philips) lijkt het meer op een kunstbeleving,.Eindhoven is duidelijk een werkstad, cultureel gezien valt er weinig te genieten We besluiten daarom met lijn 145 naar de Herdgang het trainingscomplex van PSV te gaan. Als Groningen supporters klinkt het als verraad maar eigenlijk waren we brand nieuwsgierig hoe Huub Stevens omgaat met zijn selectie. De vriendelijke chauffeur in onze bus gaf aan dat we moesten uitstappen bij het crematorium. Hij zei nog “Als je gratis koffie wilt drinken kun je daar terecht”. Aangekomen op de Herdgang zagen we wat hangouderen en enkele jongelui bij het trainingsveld , maar niet de PSV selectie met Huub Stevens. Bij navraag bleek dat ze aan het trainen waren in het krachthonk, pech dus. In de kantine waar we een bak koffie dronken hingen o.a. grote ingelijste actiefoto’s van Romario. Gelukkig zagen we nog een aantal spelers op de parkeerplaats in een van hun veel te grote bolides stappen . Ze verloren door in zulke aso-bakken te rijden veel van hun glans,tjonge denk je dan, doe gewoon, maar ja het is hun wereldje en daar hoort kennelijk dit speelgoed bij. Op de terugweg hoorden we dat Huub Stevens ontslag had genomen. Kom je eens van je leven op de Herdgang, gaat de trainer weg. We hebben afgesproken dat we niet naar de training van FC Groningen gaan, want Ron Jans willen we voor geen goud kwijt , even uitlenen aan Albert Heijn is de limit….