Jacobspad

Het is maandagmorgen en we hebben met vrienden uit Zuidhorn afgesproken dat we vandaag een gedeelte van het Jacobspad gaan lopen, we gaan op tijd weg want we hadden afgesproken om tegen koffietijd bij hen te zijn. Koffietijd is bij ons zo rond tien uur maar in Zuidhorn drinken ze pas om elf uur koffie, dus waren we ruim op tijd.

Onze vrienden zijn echte wandelaars, ze hebben na het Pieterpad en het Naoberpad, het Hankemaaierspad helemaal gelopen en zijn ook al bijna klaar met het Havezathepad. Nu zijn ze door ons geïnteresseerd in het Jacobspad, deze route loopt van Uithuizen, via Rolde naar Hasselt en is bewegwijzerd met de zwarte schelp op de gele ondergrond.

Na een prima bak koffie op hun dakterras rijden we naar Uithuizen Hier start de Jacobsroute bij de kerk van Jacobus. Zoals altijd als we met hun op pad gaan, is de stemming prima en vol goede moed gaan we op weg. We volgen vanaf het pelgrimsmonument de zwarte schelpen op gele ondergrond en lopen door het centrum van Uithuizen. Bij de Menkemaborg genieten we van een kop cappucino op het terras. Een historische plek met mooi weer, wat wil een mens nog meer?

We wandelden Uithuizen uit en belanden al snel op een fietspad van betonblokken. Bij een mooi uitzicht op het Hoogeland vinden we een bankje waar we onze meegebrachte lunch gebruiken. Een kwieke vrouw loopt langs met twee Dalmatiërs, witte honden met zwarte stippen. Vrienden uit Rolde hadden vroeger ook zo’n hond en die luisterde naar de naam Sproet. Hoe kom je erop?

Deze dame had ook een verhaal bij de oudste van dit tweetal, die was doof en blind, maar ruiken kon hij nog als de beste. De wijze waarover zij sprak over haar gehandicapte hond maakte diepe indruk op mij, als alle mensen zo zouden omgaan met hun gehandicapte medemens zou de wereld er ineens veel mooier uitzien.
We lopen over prachtige Hoogholtjers ( bruggetjes) en komen in een gebied dat wordt omschreven als de Groningse meseta. In Spanje is een meseta een hoogvlakte waar je geen einder ziet en nauwelijks bomen of struiken. Oneindig kaal vlak land dus. Maar hier is het vruchtbare zeeklei met hier en daar aan de einder een boerderij op het vlakke land.”Het is de lucht achter Oethoesen het is het torentje van Spiek“ het voelt hier of je Ede Staal hoort zingen en dan is het dubbel genieten.
De Nicolaaskerk van Oldenzijl is open en we lezen dat hier concerten worden gehouden. Een van de winterconcerten is met Linde Nijland, de vrouw die Rein Munniksma zo warm toezong bij zijn afscheid als burgemeester. Rondom de kerk is een intiem kerkhof en direct ernaast is een kleine school, de toekomst en het einde in één blik gevangen.

We vervolgen onze wandeltocht naar Zeerijp, bij Garsthuizen zien we in de berm bij het viaduct een wegmonumentje ter nagedachtenis aan Hans. Al verder lopend ben je even in gedachten bij Hans, wie was hij, hoe is hij verongelukt, hoe oud is hij geworden?

Een boerderij met de naam “ Garsthuizer Voorwerk” toont de historische grootsheid van de Groninger boer. Na het pittoreske dorpje Garsthuizen gepasseerd te zijn, rijst de toren van Zeerijp in de verte op. De verrassing is groot als we in Zeerijp de Romaanse Gotische Jacobuskerk betreden.

De rode bakstenen-imitatie met witte voegen en de koepels in het plafond zijn authentiek en overweldigden mij, omdat je zo’n kerk niet verwacht in dit landschap. Na Hasselt gaat de route nog verder naar Santiago de Compostela in Spanje… maar dat is wel bijna 3000 kilometer verder.

Aa en Hunze

“Nee van die plaats heb ik nog nooit gehoord” is het standaard antwoord als je buiten Drenthe zegt dat je uit Aa en Hunze komt. Maar zeg je Grolloo dan weet iedereen dat Cuby (Harry Muskee) and the Blizzards daar hun thuishaven hadden. Gieten staat bij wielerminnaars hoog aangeschreven en Rolde is Hof van Saksen en de hunebedden. Anloo
is bekend van de Etstoel en ook de Magnuskerk scoort hoog. Eext dankt haar bekendheid aan de Motor-GP en het concours hippique . Gasselternijveen en Gasselte zijn zelfs in het buitenland bekend dankzij handbal en voetbaltournooien . Fietsen en wandelend door Aa en Hunze ontmoet je Groningers, Friezen en zelfs Limburgers die Amen weten te vinden, maar Aa en Hunze , nooit van gehoord. Kortom de dorpen zijn bekender dan de verzamelnaam Aa en Hunze. Gelukkig staat onder elke plaatsnaam de naam van onze gemeente. Het is dan waarschijnlijk een kwestie van tijd en dan zal iemand die hoort dat je uit Gieterveen komt zeggen “O ja , dat is Aa en Hunze.”
Zo sprak ik in Eexterveen zaterdag een echtpaar uit Veendam die op weg waren naar Gasselte om acte de présence te geven bij het vijftig jarig bestaan van GKC.
Hij was afkomstig uit Kostvlies en had in zijn jeugd bij de Gasselter Kostvlies Combinatie
gespeeld. Zijn ogen twinkelden, in zijn beleving is GKC de mooiste club van Drenthe en Groningen samen. Dat mensen in de dorpen gek zijn op hun voorzieningen bleek toen ik dezelfde dag in Gasselternijveenschemond bij de Peppel een bord zag met de tekst: “ Een kleine school zo gek nog niet”. Het is goed te horen dat de mensen in de dorpen warm lopen voor hun dorp. Wie er zeker warm lopen voor Aa en Hunze zijn de lokale politici. Zo hadden ze afgelopen vrijdag hun jaarlijkse excursie naar bedrijven binnen de gemeente. Zoals sportieve bestuurders betaamt doen ze dat al jaren op de fiets en dit jaar werden bedrijven in Nijlande , Deurze, Ekehaar , Amen en Eldersloo bezocht. Het aanbod was gevarieerd van kunst tot landbouw . Ook werd getoond, waar voor 1960 het oude zwembad van Rolde was, tja toen drukte zo’n zwembad niet op de gemeentelijke begroting maar lag het puur natuur bij. een uitloper van de Drentse AA bij Deurze. Iets verderop bij het brugje onder de N 33 door was het ook puur natuur en dankzij de aangelegde vistrappen in de vorm van watervallen kreeg de meanderende AA daar nog een dimensie meer. Schitterende natuur aan de ene kant en het voortrazende verkeer aan de andere kant. Het contrast kon niet scherper. Dat natuur en economie elkaar nodig hebben bleek ook bij de bedrijven die bezocht werden. Dankzij de directe confrontatie met de ondernemers werd duidelijk dat de crisis hen nog niet had bereikt. De komende tijd moet blijken of de overheden de juiste maatregelen weten te treffen om te zorgen dat de werkgelegenheid op peil blijft.
Duidelijk werd dat geld moet blijven rollen, als er minder verdiend wordt of mensen minder geld in handen krijgen zullen ook de kleine zelfstandigen daar mee geconfronteerd worden.
De pijp zal moeten blijven roken en daarom namen de politici nog maar een ijsje van hoge kwaliteit bij de IJsboerderij van Harm in Amen. Na de gehaktballetjes van Henk Jansen
in Deurze en de koffie bij Suichies in Ekehaar vormde dit een goede afsluiting van de fietstocht, die via Vreugdenhil in Eldersloo, werd afgesloten bij Erkelens in Rolde.
En Aa en Hunze? Daarover zul je ongetwijfeld nog veel horen in de Toekomst !

horen we zeker in de Toekomst meer !!!!

Monumentendag

Het was monumentendag en wij maakten een keuze uit de vele aktiviteiten die de gem. AA en Hunze te bieden had. Onder het kopje monumentendag liften zaterdag vele kunstenaars en cultuur freaks mee.
Wij gingen kijken in de kerk in Gieten, hier waren overtollige boeken te koop van de bibliotheek, tja of een afgeschreven boek een monument is? Lijkt me niet, de kerk wel. Maar niet getreurd alles wat cultureel is, is op zich ook “ een monumentje”. Bij Geke Hoogstins even buiten Eext stonden de koeien niet in de wei, maar hingen ze aan de muur. Schitterende exemplaren en je hoeft ze niet te voeren en te melken en verder zijn ze CO2 neutraal . En om Geke te citeren “aaibaar”. In Breeland zagen we een pottenbakker bezig met rakoe stoken en stonden er enkele keramisten met hun producten die betaalbaar waren . Mijn vrouw wou iets leuks voor de tuin het kunstwerk kostte minder dan een bos bloemen en gaat veel langer mee, we waren het deze keer dan ook snel eens over een culturele aankoop. Via binnenwegen door oneindig groen draaiden we bij camping de Hondsrug linksaf onder de N 34 door naar Eext. Er is een mooi grasdriehoekje tussen de kerk en de kluis en daar kon ik de auto mooi parkeren. In museum de Kluis voel je je als zestiger onmiddellijk thuis. De historie uit je jeugd hangt hier aan de muur en ligt in de schappen. Aap-noot-mies de schoolbank met inktpotje en de kaarten van Jetses brengen je terug in jaren ‘50. Maar ook de uitgestalde kruidenierswaren laten niets aan de verbeelding over,van pruimtabak tot het zakje blauw. Ook allerlei oud landbouw gereedschap en de reuk van de smederij maken dat deze oude diepvrieskluis aan een bijzonder tweede leven begonnen is. Hierna liepen we naar de kerk waar een oosterse spirituele sfeer heerste dankzij de gezongen mantra’s door Romy van der Pool uit Gasselternijveen bekend van yogalessen en klankschalen. Op een dag als deze kun je wel voor het zingen de kerk uitgaan maar het slotakkoord is altijd amen. In goede sfeer stapten we dan ook in de auto op weg naar Amen. In Amen vielen we met de neus in de boter, eerst een verhalenverteller , toen de dichteres Suze Sanders en daarna een band met een uitstekende zangeres. Deze band genaamd “Tuesday a 8”,was een verademing. Geen schreeuwerige keiharde muziek maar lekker in het gehoor liggende luisterliedjes gaven deze dag een gouden rand. Tot slot was het de man uit de Broekstreek Jan Stoffers die twee herkenbare verhalen uit eigen werk over liefde fraai in het Drents voorlas . Deze culturele monumentendag heeft aan mijn verwachtingen voldaan , alleen liet de belangstelling te wensen over.
Voor de volgende keer raad ik de organisatoren aan, wanneer “Aa en Hunze culturele gemeente van Drenthe”wordt, enkele lussen te maken in het traject
waardoor het aanbod kleiner is en daardoor de belangstelling minder verspreid.
Nog een hint aan de pr vrouw van Aa en Hunze Casandra, tip de Volkskrant die wil het vast wel meenemen in haar culturele zaterdag bijlage.

.

Roldermarkt

Donderdagavond was de opening van de Roldermarkt, op deze avond waren genodigden,
vrijwilligers en veel bobo’s aanwezig.
De Roldermarkt stond dit jaar in teken van de kunst en daarmee scoorde de organisatie goed. Tijdens de opening werd een groot schilderij van zo twee bij drie meter geschilderd dat zou verkocht worden tijdens de Roldermarkt. Als het niet mooi wordt kunnen we het altijd nog weggeven aan “ Hendrik Kok”, deze als grap bedoelde woorden sprak een de organisatoren van de Kunstmarkt in Rolde. Waarom Hendrik Kok ? Dat is een bejaardenhuis voor blinden en slechtzienden.
De mensen op het podium waren een gouden keuze. Michel van Maarseveen , inwoner van Rolde en directeur van het Drents museum gaf terecht hoog op over galerie Harms. Direct hierna kreeg de voormalige – Dichter des Vaderlands- Driek van Wissen uit Groningen het woord. Zijn gedichten waren herkenbaar en werkten op de lachspieren. Met zijn kritiek op
de Friezen terecht of niet, kreeg hij de zaal wel mee, als troost voor de aanwezige Friezen pochte hij wel op de Friezinnen. Ik zag dan ook onze burgemeester getrouwd met een Friezin helemaal opfleuren. Even daarvoor had Eric van Oosterhout nog een hartstochtelijk pleidooi gehouden voor de kraam waarmee Roshani op de Roldermarkt staat, om iets voor haar zus te betekenen die in Sri Lanka in een gevangenkamp zit. De voorzitter Bim Schuurman kwam superlatieven tekort om aan te geven hoe geweldig de samenwerking in Rolde is. Roldermarkt is het feest voor en van de Roldenaren, het maakt niet uit wie of wat je bent.
Na de podium acts maakten de bezoekers een korte wandeling naar galerie Harms waar een expositie was gemaakt van Rolde in de Kunst. Er hingen ook schilderijen die mensen uit Rolde en omgeving ingebracht hadden. Er hingen echter ook hele mooie, maar peperdure schilderijen. Een pilsje kan de gemiddelde Roldenaar nog wel betalen maar bij deze kunst staan teveel nullen voor de komma.
Waar Roldenaren massaal op af kwamen was het ontbijt op zondagmorgen. Ja alles wat gratis is daar moet je bij wezen nietwaar. Ik ben net zo, ik heb wel een grote bek over graaiers maar sta zelf ook vooraan. Gelukkig was ik niet alleen en dat schept een band, samen graaien naar de laatste bruine bol is ook een soort sport Nee zo ging het niet, het was een vreed(t)zaam gebeuren. Jan en alleman kwam langs de cateringtafel waar de ondernemers een rijk assortiment aan broodjes, beleg, sapjes en fruit klaar hadden staan. Ook verschillende in wieler-outfit gestoken sportievelingen zaten te ontbijten, ze wilden op deze zondag de Vuelta nog eens dunnetjes overdoen. Op de achtergrond was muziek van een Tirolerkapel en ondertussen werden er zaken gedaan om G&A weer aan een compleet bestuur te helpen.
Na het ontbijt wandelden mijn vrouw en ik over de kunstmarkt en dat was de moeite waard.
Er was wel duidelijk onderscheid tussen de amateurkunstenaars en degenen die uit professie
hiermee bezig zijn.
Ik hou van kunst en cultuur dat passie uitstraalt en ontroert. Daarom kocht ik zaterdag in Gieten het boek van Herman Finkers “Na de pauze”. Een geweldig inspirerend en ontroerend boek over zijn laatste programma. Het slotakkoord een ode aan de dood bezorgde mij kippenvel, ik wil het u niet onthouden dus hier komt ie :
Daarboven in de hemel zien wij elkander weer,
daar drinken wij een glaasje met Onze Lieve Heer.
Ook hij die nooit geloofde heft daar met ons het glas
en kan dan maar niet geloven dat hij ooit op aarde was.