Afscheidsconcert

Afscheidsconcert

Ze was doodziek maar stond op en liep in haar pijama stijlvol en rechtop naar de piano.
We hadden een uur met elkaar gesproken en omdat ze duidelijk vermoeidheid vertoonde,
zeiden we weg te willen gaan. Dat vond ze prima maar niet voor dat ze een stuk van Mozart
op haar piano had gespeeld. Ze zei “Ik wil nog een keer mijn leven “muzikaal” aan jullie laten
horen. Onder gepaste stilte hoorden we haar “afscheidsconcert” aan. Op het eind tingelde ze het
leven weg. Het was niet gepast en toch applaudiseerde ik. Haar laatste applaus. We namen af-
scheid,kusten elkaar voor de laatste keer en zeiden “Veel sterkte”. Ze liet ons uit met haar man
en wuifde ons na, ik toeterde het klonk als een misthoorn en toen was ze voorgoed uit ons zicht.