Vlieland romantiek tot aan de einder.

Vlieland romantiek tot aan de einder.

Met de eend naar Vlieland. Dat gaat niet,daarmee komen we hooguit tot Harlingen.
Dus stap ik daar met mijn nieuwste verovering op de boot naar Vlieland.
Het is 1969 en met mijn juist verworven vriendin gaan we
het Pinksterweekend naar Vlieland. Van een collega had ik een tent geleend.
Eigenlijk wel vreemd want mijn vriendin had ook een tent. Twee personen,twee tenten
en we waren hevig verliefd.Op camping Stortemelk waren toen aparte terreinen voor
jongens en meisjes. En wee je gebeente als je s-avonds na 10 uur nog bij je vriendin in de tent zat. Je werd er nog net niet met kop en kont uitgehaald maar dat scheelde maar weinig. Als een betrapt stout jongetje loop je dan als een geslagen hond naar je tent op het andere terrein.
Maar de volgende dag is alles anders als ik bij de tent van mijn geliefde kom is ze al
naar de kampwinkel geweest. Broodjes voor het ontbijt en ze heeft dan al thee gezet.
Het weer is fris maar dit feest ontbijt maakt veel goed. Dan de grootste verrassing:uit
haar tas haalt ze “twee knalpotjes”,beugelflesjes bier. ‘Die zijn voor vanavond’,zegt ze.
Ondertussen doet ze koud water in het afwasteiltje en zet ze daar in. Ik kan mijn geluk niet op. Later hand in hand langs de zee, beiden met de voeten in het water. Het waait
en de golven spelen in de branding. Het weer wordt beter en we zoeken een duinpan op. Konijntjes rennen daar over en weer. Maar we hebben alleen maar oog voor elkaar.
Vlieland het eiland waar boeken over geschreven zijn en films opgenomen,is het paradijs waar onze liefde definitief doorbrak. Gelukkig dat er zulke oorden bestaan
waar je je elke stap nog kunt herinneren. Op de zondag van Pinksteren gingen we naar
de gereformeerde kerk in het dorp. Nog nooit was ik in een andere dan de katholieke
kerk geweest. Liefde is grenzenloos en ik heb me er niet echt verveeld, maar wat die dominee zei? Ik denk dat hij sprak over vurige tongen…en dat klopte wel Met Pinkster
is er s”avonds een groot dansfeest in het Strandhotel . Mijn vriendin was er eerder geweest en haar herinneringen eraan waren positief. Prompt 20 uur begon het en klokslag 12 uur was het voorbij. In deze vier uren heb ik uitbundig gedanst maar vooral
tijdens het dansen van haar enthousiasme en uitbundigheid genoten. Vlieland is en blijft voor mij het eiland van de romantiek en was het begin van een gezamenlijke toekomst die ondanks alle stormen stand heeft gehouden. Jaren later zijn we er enkele
malen terug geweest. We weten nog waar onze tenten stonden. Maar in deze tijd zijn er geen aparte terreinen meer. De apartheid is ook op dit eiland voorbij en daar hadden ze geen Mandela voor nodig. Vlieland is voor mij buiten een mooi eiland vooral ontluikende liefde en twee knalpotjes.

Gerard Koopman
Nijlande

N.B. Ik had al een column over Schiermonnikoog ingestuurd, omdat er nog geen colum
over Vlieland was ingestuurd door de lezers , bij deze