Schoonloo

Op 4 mei was ik bij de dodenherdenking in Rolde. Elk jaar komen er meer mensen op af en dat voelt goed. Sinds enkele jaren leggen ook scholieren van de Jan Thiesschool een krans en zoals altijd verleent Euterpe haar medewerking. Na de kranslegging is er een korte herdenkingsdienst in de Jacobuskerk. Nog onder indruk van deze herdenking ga ik een dag later naar Schoonloo. Hier is geen monument maar er zijn aan het eind van de oorlog wel twee mannen uit Schoonloo doodgeschoten bij de molen in Schoonoord, Frederik en Jantinus Klaassens, vader en zoon. Hun misdaad in de ogen van de bezetter was dat ze een Canadese parachutist een kop koffie hadden gegeven. Geëxecuteerd omdat ze gastvrij waren voor een vreemdeling, ongelooflijk maar waar. Schoonloo is anno 2007 een actieve en relatief jonge gemeenschap. Jarenlang was de jeugdsoos van Schoonloo de best lopende soos van de voormalige gemeente Rolde en dat had alles te maken met de jongelui die niet alleen hun verantwoordelijkheden serieus namen, maar ook een geweldige creatieve inzet ten toon spreiden…
Ik weet niet of deze model jeugdsoos tegenwoordig nog open is.
Zaterdag 5 mei fiets ik naar dit dorp want het krijgt vandaag een plein met voor iedere leeftijdsgroep speelmogelijkheden en bankjes. Er is vandaag een aandachtig gehoor bij de opening van het Liefhebbersplein.
Niet Daniël Lohues met zijn kraker ”Annelie” opent dit plein maar de familie Karst met “ de Taal” de Drentsche toal. Om in het dialect te blijven “det is ok goed”.
Het nieuwe plein ziet er geweldig uit op deze bevrijdingsdag, de vlaggen wapperen er is een bar onder enkele parasols en overal staan sta-tafels… Veel vrijwilligers hebben eraan bijgedragen en het resultaat is meer dan de moeite waard.
Het is ook echt een verademing dat op het plein geen reclame uitingen hangen, geen borstklopperij van zichzelf belangrijk vindende ondernemers. Ondertussen zingen moeder en zoon Karst over lijn acht en worden twee jonge ouderen, Loek Bardie en Lensienus Beijering uitgenodigd om de jeu de boules baan open te gooien. De leiding is deze middag in handen van Klaas Lindeboom en dat moet gezegd hij kan dat als geen ander. Wethouder Geert Jan ten Brink, hij heeft geen podium nodig, looft de inzet en de gemeenschapszin van Schoonloo, het is echt “Een kern met pit” en daarmee slaat hij de spijker op de kop. Op deze mooie meidag is iedereen in goede stemming als er dan ook nog eens hapjes rondgaan en iemand een glas bier voor je ophaalt kan de dag niet meer stuk. Ik fiets dan ook tevreden via Grolloo terug, bij de ingang van Grolloo staat een bord met de tekst ”Grolloo altijd leuk”of altijd leuk, leuk is vraag ik me af.
Via de de Amerweg fiets ik naar Amen en kom langs “de Amer” De uitbater van dit muziekcafé, Ab Sligter, is op 1 mei overleden. In iets meer dan vijftien jaar heeft hij van “de Amer” in Amen het muzikale centrum van Drenthe gemaakt. Hij was een unieke persoonlijkheid die het vermogen had om op een bijzondere wijze, mensen met uiteenlopende karakters aan zich te binden. Zijn pedagogische achtergrond kwam hem daarbij goed van pas. Ik spreek uit eigen ervaring want hij was mijn baas, toen ik eind jaren “60, als groepsleider kwam werken op het BJ internaat Papenvoort. Zijn wijze van begeleiding heeft mij geholpen als groepsleider goed te kunnen functioneren, hoewel ik hem er van verdenk dat mijn voetbalkwaliteiten hem meer aanspraken dan mijn pedagogische. Op de rouwkaart staat zijn lijflied “It takes a worried man”, zijn lijflied zingt hij niet meer, zijn spirit blijft. Deze unieke persoonlijkheid is niet meer, maar hij laat wel een culturele erfenis na.

Author: Gerard

Tijdens zijn fietstocht naar Santiago de Compostela kreeg hij de smaak van het schrijven te pakken. Hij schreef jarenlang columns voor de Schakel en had veel trouwe lezers. Begin maart 2014 bracht hij deze columns in een prachtige bundel uit. U kunt deze kopen op: www.uitgeverijkoopmaninvorm.nlVeel leesplezier!

Leave a Reply