Enkele Buien

‘s Morgens om even over achten gingen de eerste vierdaagse fietsers al bij ons huis langs.
Deze ochtend had ik om negen uur een afspraak in Gieten dus reed ik ook een deel van de
route. Vanaf Nijlande volgde ik de bordjes ik voelde me een beetje een zwartrijder. Maar ja
ik moest die kant toch uit. Kronkelend door Rolde ging het richting Hoornse Bulten voor het viaduct bij de Hendrik Kok moesten de “grote jongens” rechtdoor en de toeristen linksaf.
Langs de volkstuintjes en de boerderij van de familie Brands ging het rechtsaf op de Gieterstraat. Bij de afslag Anderen ging ik rechtdoor en moesten de fietsers met de waarschuwing “Kijk uit” richting Anderen. Tot nu toe was het droog dus goed fietsweer.
Na een zakelijke afspraak fietste ik door naar mijn maat, want we zouden samen gaan fietsen.
Mijn maat had een route uitgestippeld, een poosje later fietsten we richting Exloo, want hij had daar een boodschapje. In Buinen bij de gerenoveerde haven namen we lunchpauze. Er zal nooit meer een boot komen in deze haven, maar voor de Buiners blijft het toch een historische plek We hadden onze boterhammen nog niet op of er kondigde zich een donderbui aan. Als de bliksem trokken we de regenkleding aan. We gingen verder door de Staatsbossen. Halfweg was het weer droog , dus gingen de regenpakken weer uit. In Exloo ging het regelrecht naar een schoenenzaak. Mijn maat haalde een schoen uit zijn fietstas en liep er mee de winkel in. Net als bij de bakker moest je een nummertje trekken. Toen hij bij de balie aan de beurt was dacht ik hij zal de schoen wel aanbieden ter reparatie, niet dus, hij wenste de goede kleur schoensmeer bij zijn schoen. De dame achter de balie rook even aan de schoen keek nog eens naar de bruine kleur en adviseerde voor deze schoen kleurloze schoensmeer. Tjonge jonge, fiets je voor een potje kleurloze schoensmeer helemaal naar Exloo. Maar ja we moesten toch een doel hebben, volgens mij was die dame achter de balie het doel. We hadden zin in koffie en konden net voor de volgende donderbui onder grote parasols toch buiten zitten. De jongeman die de bestelling opnam probeerde ons nog te verleiden er iets lekkers bij te nemen. We hadden net onze lunch achter de kiezen dus dat vonden we wat overdone. Bovendien moet ik van mijn vrouw aan de lijn denken. Toen de bui over was stapten we weer op de fiets en verkenden we het parcours van de Vuelta richting Borger. De Spaanse ronde werpt al haar schaduw vooruit. Zo staat erbij de rotonde in Gieten een grote stier, in Spanje Toro geheten. De reclamemakers die dit bedacht hebben weten te weinig van Spanje. De discussie over het ordinaire stierenvechten is net als bij ons daar ook al jaren aan de gang. Daarom is het wel een beetje dom om juist een stier als blikvanger te plaatsen. Waarom niet de Familia Sagrada het kunstwerk van Gaudi, de kathedraal van Barcelona? Of grote flessen wijn uit de Rioja of Flamingo-danseressen? Tja en dan wordt bij de plaatsing van de stier ook nog eens Franse Champagne gedronken, Nederlanders blijven cultuurbarbaren… Ondertussen bereiken we Borger waar de vakantiedrukte in het centrum ondanks of dankzij de vele buien weldadig aandoet. We nemen een zak patat, een Nederlands product.

Author: Gerard

Tijdens zijn fietstocht naar Santiago de Compostela kreeg hij de smaak van het schrijven te pakken. Hij schreef jarenlang columns voor de Schakel en had veel trouwe lezers. Begin maart 2014 bracht hij deze columns in een prachtige bundel uit. U kunt deze kopen op: www.uitgeverijkoopmaninvorm.nlVeel leesplezier!

Leave a Reply