Herfstbladeren

Herfstbladeren

Met de ogen dicht fietsend weet je dat knisperende bladeren onder je fietsbanden beduiden
dat het herfst is. Het was rustig herfstweer deze woensdag, wel een beetje wind maar bij de start was het droog. De auto werd door mijn vriend geparkeerd in Borger, op het eind van de hoofdstraat bij de brug, de fietsen van de auto en daar fietsten we langs het kanaal. Via Westdorp en Eeserveen ging het door prachtig gebied naar Odoorn. Het fietspad was soms onzichtbaar door het blad dus soms fietsten we op het gevoel. Vlak voor Odoorn zagen we een kale vlakte met daarvoor een ijzeren schaatser, we waren bij de ijsbaan . Het lag er prachtig bij midden in het bos omzoomd door bomen, de absolute stilte is hier bijna “hoorbaar”. In Odoorn zagen we bladruimers van de werkvoorziening druk in de weer en in diverse straten stonden bladbakken, tja het is nu echt herfst. Na Odoorn kwamen we in Valthe een prachtig groen dorpje op de randen van de Hondsrug. Over licht glooiende wegen kwamen we in Weerdinge, de eerst indruk “wat een rommeltje”. Het contrast met Valthe was dan ook wel erg groot.. Bij Valthermond begon het te regenen en dat hield ook niet meer op. We hadden nog koffie in de thermoskan zitten, op een bankje beschut door bossage legden we de regenbroek op de bank en dronken koffie.We zaten daar als verzopen katten op een bankje in de Valtherblokken. Een foto met “groeten uit Drenthe”, met daaronder de zin “Drenthe mooi in alle seizoenen”, zou geweldige reclame zijn. We konden de humor er wel van inzien. Toen we opzij keken zagen we dat er op die bank een bijna vol pakje Marlboro lag met een aansteker. Het was duidelijk hier had iemand zijn laatste sigaret opgestoken en demonstratief het pakje laten liggen. Een verstandige zet als je graag oud wil worden.
Even verder in het groene Exloo was het halve dorp opgebroken, via omwegen konden we onze tocht naar Borger vervolgen. Fietsen in de Drentse natuur in de regen is best cool. Na 45 kilometer waren we nat maar tevreden terug bij de auto Naar huis rijdend zien we de kleurenrijkdom van de bomen in de herfst . Het lijkt een laatste saluut aan de mensen die er oog voor hebben, prachtig, vooral het roodkleurige blad van de Amerikaanse eik bestraald door de laatste zonnestraal is ronduit schitterend.
Thuis lekker onder de warme douche, geluk is soms heel dichtbij, na regen komt zonneschijn en daar valt een warme douche ook onder.

Herfstbladeren

Met de ogen dicht fietsend weet je dat knisperende bladeren onder je fietsbanden beduiden
dat het herfst is. Het was rustig herfstweer deze woensdag, wel een beetje wind maar bij de start was het droog. De auto werd door mijn vriend geparkeerd in Borger, op het eind van de hoofdstraat bij de brug, de fietsen van de auto en daar fietsten we langs het kanaal. Via Westdorp en Eeserveen ging het door prachtig gebied naar Odoorn. Het fietspad was soms onzichtbaar door het blad dus soms fietsten we op het gevoel. Vlak voor Odoorn zagen we een kale vlakte met daarvoor een ijzeren schaatser, we waren bij de ijsbaan . Het lag er prachtig bij midden in het bos omzoomd door bomen, de absolute stilte is hier bijna “hoorbaar”. In Odoorn zagen we bladruimers van de werkvoorziening druk in de weer en in diverse straten stonden bladbakken, tja het is nu echt herfst. Na Odoorn kwamen we in Valthe een prachtig groen dorpje op de randen van de Hondsrug. Over licht glooiende wegen kwamen we in Weerdinge, de eerst indruk “wat een rommeltje”. Het contrast met Valthe was dan ook wel erg groot.. Bij Valthermond begon het te regenen en dat hield ook niet meer op. We hadden nog koffie in de thermoskan zitten, op een bankje beschut door bossage legden we de regenbroek op de bank en dronken koffie.We zaten daar als verzopen katten op een bankje in de Valtherblokken. Een foto met “groeten uit Drenthe”, met daaronder de zin “Drenthe mooi in alle seizoenen”, zou geweldige reclame zijn. We konden de humor er wel van inzien. Toen we opzij keken zagen we dat er op die bank een bijna vol pakje Marlboro lag met een aansteker. Het was duidelijk hier had iemand zijn laatste sigaret opgestoken en demonstratief het pakje laten liggen. Een verstandige zet als je graag oud wil worden.
Even verder in het groene Exloo was het halve dorp opgebroken, via omwegen konden we onze tocht naar Borger vervolgen. Fietsen in de Drentse natuur in de regen is best cool. Na 45 kilometer waren we nat maar tevreden terug bij de auto Naar huis rijdend zien we de kleurenrijkdom van de bomen in de herfst . Het lijkt een laatste saluut aan de mensen die er oog voor hebben, prachtig, vooral het roodkleurige blad van de Amerikaanse eik bestraald door de laatste zonnestraal is ronduit schitterend.
Thuis lekker onder de warme douche, geluk is soms heel dichtbij, na regen komt zonneschijn en daar valt een warme douche ook onder.

Herfstbladeren

Met de ogen dicht fietsend weet je dat knisperende bladeren onder je fietsbanden beduiden
dat het herfst is. Het was rustig herfstweer deze woensdag, wel een beetje wind maar bij de start was het droog. De auto werd door mijn vriend geparkeerd in Borger, op het eind van de hoofdstraat bij de brug, de fietsen van de auto en daar fietsten we langs het kanaal. Via Westdorp en Eeserveen ging het door prachtig gebied naar Odoorn. Het fietspad was soms onzichtbaar door het blad dus soms fietsten we op het gevoel. Vlak voor Odoorn zagen we een kale vlakte met daarvoor een ijzeren schaatser, we waren bij de ijsbaan . Het lag er prachtig bij midden in het bos omzoomd door bomen, de absolute stilte is hier bijna “hoorbaar”. In Odoorn zagen we bladruimers van de werkvoorziening druk in de weer en in diverse straten stonden bladbakken, tja het is nu echt herfst. Na Odoorn kwamen we in Valthe een prachtig groen dorpje op de randen van de Hondsrug. Over licht glooiende wegen kwamen we in Weerdinge, de eerst indruk “wat een rommeltje”. Het contrast met Valthe was dan ook wel erg groot.. Bij Valthermond begon het te regenen en dat hield ook niet meer op. We hadden nog koffie in de thermoskan zitten, op een bankje beschut door bossage legden we de regenbroek op de bank en dronken koffie.We zaten daar als verzopen katten op een bankje in de Valtherblokken. Een foto met “groeten uit Drenthe”, met daaronder de zin “Drenthe mooi in alle seizoenen”, zou geweldige reclame zijn. We konden de humor er wel van inzien. Toen we opzij keken zagen we dat er op die bank een bijna vol pakje Marlboro lag met een aansteker. Het was duidelijk hier had iemand zijn laatste sigaret opgestoken en demonstratief het pakje laten liggen. Een verstandige zet als je graag oud wil worden.
Even verder in het groene Exloo was het halve dorp opgebroken, via omwegen konden we onze tocht naar Borger vervolgen. Fietsen in de Drentse natuur in de regen is best cool. Na 45 kilometer waren we nat maar tevreden terug bij de auto Naar huis rijdend zien we de kleurenrijkdom van de bomen in de herfst . Het lijkt een laatste saluut aan de mensen die er oog voor hebben, prachtig, vooral het roodkleurige blad van de Amerikaanse eik bestraald door de laatste zonnestraal is ronduit schitterend.
Thuis lekker onder de warme douche, geluk is soms heel dichtbij, na regen komt zonneschijn en daar valt een warme douche ook onder.

Herfstbladeren

Met de ogen dicht fietsend weet je dat knisperende bladeren onder je fietsbanden beduiden
dat het herfst is. Het was rustig herfstweer deze woensdag, wel een beetje wind maar bij de start was het droog. De auto werd door mijn vriend geparkeerd in Borger, op het eind van de hoofdstraat bij de brug, de fietsen van de auto en daar fietsten we langs het kanaal. Via Westdorp en Eeserveen ging het door prachtig gebied naar Odoorn. Het fietspad was soms onzichtbaar door het blad dus soms fietsten we op het gevoel. Vlak voor Odoorn zagen we een kale vlakte met daarvoor een ijzeren schaatser, we waren bij de ijsbaan . Het lag er prachtig bij midden in het bos omzoomd door bomen, de absolute stilte is hier bijna “hoorbaar”. In Odoorn zagen we bladruimers van de werkvoorziening druk in de weer en in diverse straten stonden bladbakken, tja het is nu echt herfst. Na Odoorn kwamen we in Valthe een prachtig groen dorpje op de randen van de Hondsrug. Over licht glooiende wegen kwamen we in Weerdinge, de eerst indruk “wat een rommeltje”. Het contrast met Valthe was dan ook wel erg groot.. Bij Valthermond begon het te regenen en dat hield ook niet meer op. We hadden nog koffie in de thermoskan zitten, op een bankje beschut door bossage legden we de regenbroek op de bank en dronken koffie.We zaten daar als verzopen katten op een bankje in de Valtherblokken. Een foto met “groeten uit Drenthe”, met daaronder de zin “Drenthe mooi in alle seizoenen”, zou geweldige reclame zijn. We konden de humor er wel van inzien. Toen we opzij keken zagen we dat er op die bank een bijna vol pakje Marlboro lag met een aansteker. Het was duidelijk hier had iemand zijn laatste sigaret opgestoken en demonstratief het pakje laten liggen. Een verstandige zet als je graag oud wil worden.
Even verder in het groene Exloo was het halve dorp opgebroken, via omwegen konden we onze tocht naar Borger vervolgen. Fietsen in de Drentse natuur in de regen is best cool. Na 45 kilometer waren we nat maar tevreden terug bij de auto Naar huis rijdend zien we de kleurenrijkdom van de bomen in de herfst . Het lijkt een laatste saluut aan de mensen die er oog voor hebben, prachtig, vooral het roodkleurige blad van de Amerikaanse eik bestraald door de laatste zonnestraal is ronduit schitterend.
Thuis lekker onder de warme douche, geluk is soms heel dichtbij, na regen komt zonneschijn en daar valt een warme douche ook onder.

Herfstbladeren

Met de ogen dicht fietsend weet je dat knisperende bladeren onder je fietsbanden beduiden
dat het herfst is. Het was rustig herfstweer deze woensdag, wel een beetje wind maar bij de start was het droog. De auto werd door mijn vriend geparkeerd in Borger, op het eind van de hoofdstraat bij de brug, de fietsen van de auto en daar fietsten we langs het kanaal. Via Westdorp en Eeserveen ging het door prachtig gebied naar Odoorn. Het fietspad was soms onzichtbaar door het blad dus soms fietsten we op het gevoel. Vlak voor Odoorn zagen we een kale vlakte met daarvoor een ijzeren schaatser, we waren bij de ijsbaan . Het lag er prachtig bij midden in het bos omzoomd door bomen, de absolute stilte is hier bijna “hoorbaar”. In Odoorn zagen we bladruimers van de werkvoorziening druk in de weer en in diverse straten stonden bladbakken, tja het is nu echt herfst. Na Odoorn kwamen we in Valthe een prachtig groen dorpje op de randen van de Hondsrug. Over licht glooiende wegen kwamen we in Weerdinge, de eerst indruk “wat een rommeltje”. Het contrast met Valthe was dan ook wel erg groot.. Bij Valthermond begon het te regenen en dat hield ook niet meer op. We hadden nog koffie in de thermoskan zitten, op een bankje beschut door bossage legden we de regenbroek op de bank en dronken koffie.We zaten daar als verzopen katten op een bankje in de Valtherblokken. Een foto met “groeten uit Drenthe”, met daaronder de zin “Drenthe mooi in alle seizoenen”, zou geweldige reclame zijn. We konden de humor er wel van inzien. Toen we opzij keken zagen we dat er op die bank een bijna vol pakje Marlboro lag met een aansteker. Het was duidelijk hier had iemand zijn laatste sigaret opgestoken en demonstratief het pakje laten liggen. Een verstandige zet als je graag oud wil worden.
Even verder in het groene Exloo was het halve dorp opgebroken, via omwegen konden we onze tocht naar Borger vervolgen. Fietsen in de Drentse natuur in de regen is best cool. Na 45 kilometer waren we nat maar tevreden terug bij de auto Naar huis rijdend zien we de kleurenrijkdom van de bomen in de herfst . Het lijkt een laatste saluut aan de mensen die er oog voor hebben, prachtig, vooral het roodkleurige blad van de Amerikaanse eik bestraald door de laatste zonnestraal is ronduit schitterend.
Thuis lekker onder de warme douche, geluk is soms heel dichtbij, na regen komt zonneschijn en daar valt een warme douche ook onder.

Herfstbladeren

Met de ogen dicht fietsend weet je dat knisperende bladeren onder je fietsbanden beduiden
dat het herfst is. Het was rustig herfstweer deze woensdag, wel een beetje wind maar bij de start was het droog. De auto werd door mijn vriend geparkeerd in Borger, op het eind van de hoofdstraat bij de brug, de fietsen van de auto en daar fietsten we langs het kanaal. Via Westdorp en Eeserveen ging het door prachtig gebied naar Odoorn. Het fietspad was soms onzichtbaar door het blad dus soms fietsten we op het gevoel. Vlak voor Odoorn zagen we een kale vlakte met daarvoor een ijzeren schaatser, we waren bij de ijsbaan . Het lag er prachtig bij midden in het bos omzoomd door bomen, de absolute stilte is hier bijna “hoorbaar”. In Odoorn zagen we bladruimers van de werkvoorziening druk in de weer en in diverse straten stonden bladbakken, tja het is nu echt herfst. Na Odoorn kwamen we in Valthe een prachtig groen dorpje op de randen van de Hondsrug. Over licht glooiende wegen kwamen we in Weerdinge, de eerst indruk “wat een rommeltje”. Het contrast met Valthe was dan ook wel erg groot.. Bij Valthermond begon het te regenen en dat hield ook niet meer op. We hadden nog koffie in de thermoskan zitten, op een bankje beschut door bossage legden we de regenbroek op de bank en dronken koffie.We zaten daar als verzopen katten op een bankje in de Valtherblokken. Een foto met “groeten uit Drenthe”, met daaronder de zin “Drenthe mooi in alle seizoenen”, zou geweldige reclame zijn. We konden de humor er wel van inzien. Toen we opzij keken zagen we dat er op die bank een bijna vol pakje Marlboro lag met een aansteker. Het was duidelijk hier had iemand zijn laatste sigaret opgestoken en demonstratief het pakje laten liggen. Een verstandige zet als je graag oud wil worden.
Even verder in het groene Exloo was het halve dorp opgebroken, via omwegen konden we onze tocht naar Borger vervolgen. Fietsen in de Drentse natuur in de regen is best cool. Na 45 kilometer waren we nat maar tevreden terug bij de auto Naar huis rijdend zien we de kleurenrijkdom van de bomen in de herfst . Het lijkt een laatste saluut aan de mensen die er oog voor hebben, prachtig, vooral het roodkleurige blad van de Amerikaanse eik bestraald door de laatste zonnestraal is ronduit schitterend.
Thuis lekker onder de warme douche, geluk is soms heel dichtbij, na regen komt zonneschijn en daar valt een warme douche ook onder.

Author: Gerard

Tijdens zijn fietstocht naar Santiago de Compostela kreeg hij de smaak van het schrijven te pakken. Hij schreef jarenlang columns voor de Schakel en had veel trouwe lezers. Begin maart 2014 bracht hij deze columns in een prachtige bundel uit. U kunt deze kopen op: www.uitgeverijkoopmaninvorm.nlVeel leesplezier! View all posts by Gerard