Twitteren

“Hai pap ik heb zin om even langs te komen , kun je me om vijf uur achter het station in Assen oppikken?”. Op dat moment fiets ik nog op het Balloërveld en ben toch bereikbaar.
Het tijdperk van de mobiele telefoon daar kijken we niet meer van op. Hartstikke gemakkelijk als de kinderen ver weg op vakantie zijn -een berichtje- en je weet dat ze goed aangekomen zijn. Ik ken een opa van 88 die speciaal daarvoor van de kinderen een mobieltje heeft gekregen. Tja als je die speeltjes nuttig gebruikt is het een zegen. Maar er zijn ook media- verslaafden die voortdurend van alles op de hoogte willen blijven. Terugfietsend naar huis denk ik dan,lees rustig de krant en als iets echt belangrijk is dan bellen ze je wel. Mijn mobiel is voor noodgevallen. Kennelijk ben ik een uitzondering want op allerlei vergaderingen en zelfs in de 2e Kamer zie ik onze volksvertegenwoordigers pielen met hun speeltje. Ik vind dat buitengewoon gênant. Sinds kort is er twitter bij gekomen. Je geeft dan aan dat je lekker gegeten en gescheten hebt en meer van die flauwe kul. Wie willen dat weten ? Ja de twitteraars die je “volgen” Ook zoiets als twitteraar heb je “volgers” het lijkt wel een sekte.
Het is een soort communicatie-diarrhee die veel tijd kost en het ego streelt van de
twitteraar . Laten wij als verstandige mensen afspreken dat we aan deze moderne gekte niet meedoen. . Door het twitteren ontstaat er een surrogaat maatschappij, een opgejaagd digitaal leven waar je wel of niet voor kunt kiezen. Is er dan helemaal niets goeds aan twitteren ? Zeker wel, zo kwam iemand op het lumineuze idee om tijdens de twee minuten stilte op 4 mei– niet te twitteren – maar ja als er dan één schreeuwlelijk alsnog de boel op stelten zet,
dan toch maar liever een tweet. Ik vraag me in gemoede af waar mensen de tijd vandaan halen om voortdurend “on line” te zijn. Als je met diezelfde mensen een afspraak wilt maken is dat vaak niet mogelijk. Nee ik “twitter” dan liever over de heg met mijn buurman dan heb ik écht contact. Ik wens de twitteraars die dit lezen desondanks veel volgers. Digitale aandacht is ook aandacht . Als dat leidt tot het samen drinken van een bak koffie is dat winst. Ondertussen sta ik bij het station om mijn dochter op te pikken. Ze kijkt mij lief en vragend aan, zonder woorden snap ik haar. Het is vrijdag, even later staan we bij de viskar van Geert de Valk
in Rolde , “Tjitske twee zouten graag”- we genieten zwijgend – het bewijs is geleverd, ook zonder woorden kun je elkaar verstaan.

Author: Gerard

Tijdens zijn fietstocht naar Santiago de Compostela kreeg hij de smaak van het schrijven te pakken. Hij schreef jarenlang columns voor de Schakel en had veel trouwe lezers. Begin maart 2014 bracht hij deze columns in een prachtige bundel uit. U kunt deze kopen op: www.uitgeverijkoopmaninvorm.nlVeel leesplezier!

Leave a Reply