Rome

Na Londen, Parijs, Barcelona, Amsterdam, Florence, Genève en Praag was ik deze zomer in Rome. We maakten een voettocht door zuid Umbrie met aansluitend drie dagen Rome.

Wat was ik blij dat ik eerst in die andere steden ben geweest want anders waren ze tegengevallen. Rome is écht fantastisch, zoveel oudheid, zoveel historie, prachtige kerken, en onvoorstelbaar mooie kunstwerken. Bij binnenkomst in Rome over de via Appia waarover ook Petrus en Paulus Rome binnenkwamen “voel” je de historie van 2000 jaar Christendom aan den lijve.

Wat twaalf vissers uit Galilea hebben bewerkstelligd is ongekend in onze wereldgeschiedenis. De Catacomben waarin de eerste christenen zich schuil hielden, het Colloseum waar de christenen voor de leeuwen werden gegooid, het staat er nog. De Sixtijnse kapel is het hoogtepunt van de Vaticaanse Musea, ongelooflijk wat Michel Angelo daar met zijn collega”s op het plafond van deze kapel heeft uitgebeeld.

Als je daar bent ervaar je dat je op een historische plek staat . want hier worden ook de bijeenkomsten van kardinalen (conclaaf) gehouden waar de Paus wordt gekozen. Toen we op het Sint Pietersplein stonden hoorden we dat de Paus tien minuten later op het plein zou komen , daar bleven we toch wel even opwachten, want dat maakt je tenslotte niet iedere dag mee, het was heel apart, al die juichende mensen.

Later op de dag kwamen we de Sint Pieter binnen en daar staat direct rechts achter in de pietà van Michel Angelo. Ik werd daar erg door gegrepen, want wat daar is samengevat in de gelaatsuitdrukking van Maria die haar gestorven zoon op haar schoot heeft, is onvoorstelbaar, verdriet, liefde, vertedering, totale ontreddering , aanvaarding – dit alles is samengevat in de uitdrukking van haar gezicht -.

Toen ik daar rondliep vergat ik even alles waarvan ik vind dat de katholieke kerk te kort schiet en blijf ik zitten met de vraag: waarom zijn de huidige gezagsdragers niet even inspirerend en inventief als de mensen die ons deze schoonheden hebben nagelaten.

In de prachtige Sint Pieter kwamen we ook langs het graf van Petrus, een bronzen beeld staat er ter zijner ere, de meeste bezoekers gaan met hun hand over zijn voeten , deze zijn door de vele aanrakingen dan ook uitgesleten. Naast de Sint Pieter kent Rome nog vierhonderd kerken, in enkele daarvan zijn we geweest zoals in de Maria Maggiore, weer een kerk dat barst van de kunst, maar ook hier staat de devotie centraal. De normen en waarden worden in de kerken wat de kleding betreft “hoog” gehouden.

Buiten in het verkeer razen de auto”s en scooters met ware doodsverachting voorbij.Het contrast is groot met één uitzondering als oude vrouwtjes de weg oversteken , remmen ze allemaal ,” de Mamma”s” zijn ook op straat heilig.

Het oude Rome zie je vooral bij het Colosseum en het Forum Romanum de plek waar de Postbankspot met Jan Mulder en Antoine Bodar werd opgenomen. Even verder kwamen we bij het Capitool een prachtig groot wit marmeren gebouw op de Plaza Venezia. Uiteraard zijn we ook bij de nabijgelegen Trevi Fontein en op het Piaza Navona geweest en niet te vergeten bij het Pantheon met de grootste koepel ter wereld.

De lichtstralen die van bovenaf door de open koepel binnen komen geven een extra dimensie aan het geheel die je nergens anders tegenkomt. Ik denk dan hadden we hier maar één zo’n pleintje of één zo’n kerk in Aa en Hunze. Gelukkig hebben we hier de Jacobuskerk en de Magnuskerk, oud en historisch en ook mooi.

Author: Gerard

Tijdens zijn fietstocht naar Santiago de Compostela kreeg hij de smaak van het schrijven te pakken. Hij schreef jarenlang columns voor de Schakel en had veel trouwe lezers. Begin maart 2014 bracht hij deze columns in een prachtige bundel uit. U kunt deze kopen op: www.uitgeverijkoopmaninvorm.nlVeel leesplezier!

One thought on “Rome”

  1. Quote:
    “Waarom zijn de huidige gezagsdragers niet even inspirerend en inventief als de mensen die ons deze schoonheden hebben nagelaten.”

    Ben blij toe. De mecenas van Michelangelo, paus Julius II, voerde nogal wat oorlogen voor het vergroten van zijn kerkstaat, waarbij hij net als later bisschop Bommen Berend in hoogst eigen persoon de troepen leidde. Daarbij ging hij nietsontziend te werk, zodat hij een bijnaam kreeg: “Il Papa Terrible” (de Verschrikkelijke Paus). In een satire die ‘onze’ Erasmus na Julius’dood in 1513 schreef, liet Petrus deze ‘heilige vader’ niet eens de hemelpoort in.
    Zie:
    http://nl.wikipedia.org/wiki/Paus_Julius_II

Leave a Reply