De omgeving kan ik wel dromen of er nu wel of niet wordt bewegwijzerd dat maakt mij geen bal uit. Lekker binnendoor naar Grolloo over het schelpenpad langs het Amerdiepje of
via het Balloërveld naar Anloo , het is voor mij allemaal een fluitje van een cent.
Maar voor toeristen en mensen die zo nu en dan een tochtje maken zijn paddestoelen en vaste routes zoals de Rolder Torenroute, de Stroomdalroute, de Flintenroute enz, een geweldige uitkomst. Je fietst gewoon daarheen waar de borden je wijzen en je komt weer op hetzelfde punt uit. Afgelopen vrijdag fietste ik met een vriend de Veenwoudroute vanaf Veenhuizen. Een schitterende route waarbij je over het Fochteloërveen rijdt en dan uitkomt in Appelscha, waar het de Woldroute wordt. Omdat we deze Woldroute al eens gereden hadden besloten we de Knooppuntenroute te volgen. Dat gaat als volgt je kiest een genummerde route bv. 82 dan kom je na iets meer dan een kilometer bij een knooppuntenbord en moet je weer een andere genummerde route volgen. Bij zo ‘n bord staan op een paaltje soms wel drie of vier richtingen met nummers, kortom het is meer een bordenroute dan een fietsroute. Zeer waarschijnlijk zijn deze borden in Friesland geplaatst door taalproblemen.(nummers zijn in elke taal hetzelfde)
Omdat we al stikken in de borden is mijn gratis advies aan de Drentse VVV- laat je niet verleiden door de bordenmakers. Het voegt niets extra’s toe, het kost kapitalen en je ziet door de borden het bos niet meer.
Wat verder opvalt in Friesland, althans in de Zuid-Oosthoek, is dat er veel koeien in de wei lopen,puur natuur,schitterend. In kleine dorpen zoals Makkinga, Waskemeer en Donkerbroek zijn bakkers en slagers uit de dorpen verdwenen, hooguit is er nog een supermarkt die soms ook als bank functioneert. Vreemd genoeg vindt je er vaak wel een videotheek, nooit geweten dat je videobanden kunt eten. Het teruglopen van het gemeenschapsgevoel is ook in deze dorpen merkbaar, doordat veel mensen niet meer in het eigen dorp kopen. Sprekend met een kruidenier in een van deze dorpen word dit bevestigd, hij vertelde dat de meeste dorpelingen eigenlijk alleen maar voor een vergeten boodschap en om geld te pinnen naar zijn winkel komen. Hij zei:â€De mensen van tegenwoordig hebben een rekenmachine in hun kop, hebben altijd haast en weten niet meer dat ondernemers in een dorp, de kurk is waarop de gemeenschap drijftâ€.Na deze pittige,maar wel begrijpelijke uitspraak stappen we in een miezerig regentje weer op de fiets, al fietsend probeer ik mijn regenjas aan te trekken maar ik word meteen gestraft want twee tellen later lig ik op het asfalt. Door met losse handen te fietsen sloeg mijn stuur dubbel bij een hobbel in de weg en daar lag ik totaal dizzy en uitgeteld. Het enige wat ik hoorde was een lachsalvo van mijn fietsmaatje. De kwetsuren vielen mee, maar waarom lachen mensen als er iemand van de fiets valt ? Nu is van de fiets vallen natuurlijk ook een lachertje vergeleken met wat we even later tegenkwamen in Bakkeveen. Daar was een verzetsmonument verscholen in een bosje , hier werden drie weken voor de bevrijding negen jongemannen doodgeschoten, ze moesten eerst zelf hun graf graven. Deze jongemannen vielen voor onze vrijheid die we elk jaar op 4 mei gedenken. Als u dit leest is de Roldermarkt weer achter de rug , het is nog een van de juweeltjes van gemeenschapszin. De Roldermarkt, ook al komen er bijna geen paarden meer, mag nooit verloren gaan. Samenwerking en ontmoeting in ontspannen sfeer met mensen van allerlei komaf is onbetaalbaar…echte rijkdom dus !
Deze échte rijkdom en menselijke warmte laten we ons niet afpakken door een schreeuwlelijk uit de landelijke politiek die iedereen die het niet met hem eens is knettergek noemt.
