De broederstrijd tussen Grolloo en Ekehaar is het belangrijkste treffen van het jaar in deze contreien van Aa en Hunze. Vandaag zal het niet anders zijn SGO heeft tot nu toe meer punten dan SVDB, maar in zulke wedstrijden wint vaak de underdog . Het fietstochtje langs de randen van het Amerdiep is ondanks de gestaag neervallende regen zoals altijd een genot. Via Vredenheim waar een van de laatste boeren uit Grolloo een goed heenkomen heeft gezocht sjees ik over het fietspad achter de Berenkuil langs naar het sportpark. Als een baken staat daar een hoge zendmast met allerlei vernuftigheden die belangrijk zijn in het digitale tijdperk maar die niet door iedereen als gezond worden ervaren. Maar Grolloo is naast een cultureel ook nog eens een sportief en actief dorp,dus als men die mast niet vertrouwd zal er vroeg of laat actie worden ondernomen. Aangekomen bij het voetbalveld overheerst een gevoel van thuiskomen,het welkom is er zoals altijd hartelijk.
In Grolloo geen speaker,geen spandoeken , geen spreekkoren en al helemaal geen hooligans en toch is het niet saai. Als je er oog voor hebt zie je dat langs de lijn het maatschappelijk middenveld van Grolloo en Ekehaar aanwezig is. Ook de vele jeugdigen langs de lijn brengen extra charme aan deze derby. Er wordt geen entree geheven maar lootjes verkocht om de clubkas te spekken.. Een aardige vrouw reikt de lootjes aan en een actieve supporter pakt het geld aan dat verdwijnt in een leeg sigarenblikje. Voor rust is het veldspel van SGO kwalititatief goed maar de achterhoede van SVDB met good old Pieter Gils en alleskunner Remko Brinkman, houdt dapper stand. Wel is er een knap schot van Sander Matthezing dat de lat doet schroeien. In de rust is het een gezellige bedoening in het dorpshuis, een van de vele bekenden biedt me een bak koffie aan. Ik schuif aan bij de tafel waar de afwasbak met lootjes wordt neergezet. Deze afwasbak wordt al vanaf 1972 gebruikt door de supportersclub het is een relikwie uit de tijd dat wijlen Harmtje Hingstman hiervoor verantwoordelijk was. Na de pauze,lopend naar het voetbalveld, is trainer Piet Kroon van SVDB nog vol goede moed. Maar even later zie ik dat de jonge ploeg van SGO met de aanvallers Arjan Zeewuster, Marijn Everts en Antwan Hutten de verdediging van SVDB aan flarden speelt.
Na een vloeiende combinatie waarin Arjan Zeewuster een hoofdrol speelt, kan Antwan Hutten
de stand op 1-0 brengen. Even later is het Arjan Zeewuster die uit een scrimmage scoort.
SVDB probeert nog wel de bakens te verzetten maar spelers als Alex Suichies en Jan Westebring worden in deze wedstrijd node gemist. De eindstand wordt door Antwan Hutten
met een knap schot bepaald op 3-0. Toen ik naar huis terugfietste en mijn banden knisperende geluiden maakte door het vele blad dat op het fietspad lag, speelde door mijn hoofd dat Grolloo naast Assen de meest tot de verbeelding sprekende plaats in Drenthe is. Het gekke is dat het dorp Grolloo daar niets voor heeft hoeven te doen. De naamsbekendheid is hen in de schoot geworpen dankzij de broers Hans en Roelof Enting die in de ‘60er jaren van de vorige eeuw onderdak verschaften aan Harry ( Cuby) Muskee en zijn band. Daar was best lef voor nodig in die tijd om aan een stelletje langharige artiesten je schuur te verhuren. Naast het beeld van Harry wil ik in Grolloo dan ook een beeld van de broers Enting. Het zal er niet van komen want daar zijn ze te bescheiden voor. Maar ze verdienen het wel.
