Geen kerk in de Broekstreek en toch een écht kerstfeest met alles erop en er aan. Dat maakte ik mee in de Broekstreek in de schuur van Jan en Nel Vreugdenhil in Eldersloo. O.B.S. de Drift uit Ekehaar hield in deze schuur haar kerstfeest.
Enige dagen eerder was ik in verband met het laden van podiumstukken voor de kerstklanken in de Boerhoorn even in deze school geweest en er vielen me toen twee dingen op, de relaxte sfeer van de mensen die er werken en de lovenswaardige inzet van de onderwijsgevenden die zich samen met de ouders inzetten voor hun kinderen.
Het prachtige affiche aan de deur sprak dan ook voor zich “Hoera we hebben 50 leerlingenâ€, dat was een aantal jaren geleden wel anders en het getuigt dan ook van visie van de oude gemeente Rolde, die deze school indertijd twee jaar lang extra heeft gesubsidieerd toen ze onder het minimum aantal leerlingen kwamen.
Wat zouden de ouders van een dorp aan het andere eind van onze gemeente Gasselternijveenschemond uit hun dak gaan als zij deze kans ook kregen. Dus dankzij de wijsheid van de toenmalige gemeente Rolde bestaat de school nog en is ze springlevend.
Ik heb horen zeggen dat het hoofd van de school als een soort pastoor langs de gezinnen gaat om de ouders aan te moedigen hun gezin uit te breiden, uit liefde voor het dorp. De onder dit kabinet gestegen kinderbijslag wordt hierbij als lokaas voorgehouden. Terug naar de stal van Bethlehem in Eldersloo, want hier wordt, eenmalig zonder sex, een kind geboren.
Alle kinderen van de school hebben een rol er zijn engelen, palestijnen, wijzen, herders, soldaten van de keizer en natuurlijk Maria en Jozef en het kindeke Jezus. Ook zijn er twee echte ezels en lopen er schapen in het “veldâ€. De entourage een schuur met daarin een stal is authentiek. Ik ben geen scherpslijper maar ik heb nog nooit het kerstverhaal zo volgens de letter van het kerstevangelie met hier en daar een paar speelse elementen zien uitbeelden, schitterend in al zijn eenvoud. De complimenten gaan dan ook uit naar Agnes de Bruin die over dit gebeuren de regie had.
Ik vind het ook ronduit knap dat deze openbare dorpsschool zich hierin niet van een christelijke of katholieke school onderscheidt. Een van de mooiste momenten vond ik toen de schare engelen door de schuur “vloog†en een vader zijn dochter Julia groette, maar Julia reageerde niet want ze was nu even engel en ik zag haar denken dat die stomme vader van mij niet in de gaten heeft dat ik nu een verheven bovenaardse rol heb. Ook de soldaat die de volkstelling aankondigde las niet alleen wat erop het papier stond maar besloot met … â€en de groeten van de Keizerâ€. De voorstelling werd knap afgewisseld met zang en fluitisten. Het licht en het geluid dat door vrijwilligers werd bediend was perfect. Na de voorstelling was er koffie en chocolademelk met kerstkransjes en kon het “Kindeke Jezus“ dat hier Thijs wordt genoemd worden bewonderd.
Terug fietsend naar huis was mijn overtuiging over het bestaansrecht en het nut van een kleine school alleen maar toegenomen. Dit ook omdat ik ‘s morgens bij het uitladen van de podiumstukken op het schoolplein aan de achterkant van het Dorpshuis bevestigd kreeg waar je een leefbare samenleving aan herkent, een jongetje zei: “Kijk dat is de opa van Jeroen†en hij wees op de man met wie ik de kar leeg maakte.
Dat gevoel, van wij horen bij elkaar en zien naar elkaar om, dat is rijkdom. De Broekstreek met Amen aan het eind is een gezegende streek. Alle lezers wens ik een plezierige jaarwisseling en een gelukkig 2008.
