100e Column

U leest het goed dit is alweer de 100e column. Ik sta er zelf nog het meest versteld van.
Ik werd twee jaar geleden gevraagd of ik iedere week iets wou schrijven voor de Schakel, en na kort nadenken besloot ik het te doen. Het was wel spannend maar tot op heden is het gelukt elke week iets op papier te krijgen. De ene keer lukt het wat beter dan de andere keer, maar dat is het risico dat je incalculeert. De 100e column, ik vraag mezelf af of dit niet hét moment is om te stoppen, aan de andere kant blijft het natuurlijk ook een uitdaging om elke week iets te schrijven. Op het eind van deze column kom ik hier nog even op terug.
Deze zondagmiddag liep ik samen met mijn vrouw over de es en door het boerbos naar boerderij Kamps, waar vroeger de kluizenaars van Rolde, de gebroeders Braam, woonden.
Nu is het galerie Kamps en hier werd op deze middag een expositie geopend waar Drentse kunstenaars, leden van het Drents Schildergenootschap, hun werk lieten zien.
Het was druk toen we binnenkwamen, er hingen overal mooie schilderijen en de band Triodeluxe zorgde voor de muzikale omlijsting.
Alles wat er toe doet in cultureel Drenthe was aanwezig toen cultuur gedeputeerde Rein Munniksma de expositie van vijftien kunstenaars opende.
Hij zei dat hij de expositie graag opende omdat hij in zijn vorige functie als burgemeester ook vaak tentoonstellingen had geopend van Drentse schilders. De gedeputeerde was wat grieperig omdat hij teveel nieuwjaarsrecepties had afgelopen, maar hoewel ook hier de bacteriën welig tierden stond hij er wel. Hij vertelde me dat hij van plan was geweest om al wandelend te komen met in zijn de rugzak twee thermoskannen koffie, maar dat hij door zijn ongesteldheid toch maar met de auto was gekomen. Het mooiste van zo’n expositie zijn voor mij niet eens de kunstwerken maar de laagdrempelige ontmoetingen. Ontspannend keuvelend over koetjes en kalfjes, maar ook luisterend naar een dichter en muziek doen je voor even vertoeven in hogere sferen. Deze boerderij-galerie die in het prachtige natuurgebied bij Kampsheide ligt heeft ook wel iets sacraals. Het is uniek gelegen, via een modderig landweggetje waarvan het laatste deel bestraat is met kinderkopjes kom je bij deze boerderij, de ingang is schuin t.o. de firma Blaauw. Op de expositie zelf hingen ook nog werken van Kea Homan, zij was jaren geleden een gedreven creatieve docent aan de MAVO in Rolde.
Al met al valt zo’n opening op dankzij de grandeur van de bezoekers. De kunstkenners waarvan sommigen met een artistieke hoed of een kunstzinnig geknipte snor wisten wel waar Abraham de mosterd, in dit geval de wijn, haalt en daar werd druk gebruik van gemaakt want in de voormalige pompstraat was het erg druk.
Ik had belooft nog even terug te komen op mijn 100e column maar ik wil eerst nog even terug komen op enkele blunders die ik gemaakt heb, zo heb ik ooit geschreven dat Cuby and the Blizzards oefenden in de schuur van Enting dat moet de schuur van Bonder zijn en ook heb ik de school in Ekehaar aangeduid met o.b.s. de Drift, terwijl het o.b.s. de Flint moet zijn het scheelt maar twee letters maar toch, Grolloo is Ekehaar niet.
Nu nog over het stoppen of doorgaan van deze column, ik wil wel maar het hangt af van de onderhandelingen met de Schakel. Mijn zaakwaarnemer ziet kansen, maar ja… Als ik stop zou mijn vrijwilligster die deze column vrijwel altijd censureert geen werk meer hebben en of ik dat op mijn geweten wil hebben?
Hoe het afloopt ziet u volgende week, is er dan geen column dan was dit de laatste.

Author: Gerard

Tijdens zijn fietstocht naar Santiago de Compostela kreeg hij de smaak van het schrijven te pakken. Hij schreef jarenlang columns voor de Schakel en had veel trouwe lezers. Begin maart 2014 bracht hij deze columns in een prachtige bundel uit. U kunt deze kopen op: www.uitgeverijkoopmaninvorm.nlVeel leesplezier! View all posts by Gerard