Even moeilijk als het voor boerin Agnes en de boeren was om een van de kandidaten weg te sturen was het voor mij om te stoppen met deze column. Vooral omdat ik werd overdonderd door mailtjes, kaarten en telefoontjes. Bovendien kwam daar het mailtje overheen van de redacteur van de Schakel dat hij een afkoopsom van 18 miljoen zou vragen. Daarom hier aflevering 101.
Deze avond (maandag) ben ik in de Lutherse kerk aan de Haddingestraat 23 in Groningen vanavond zal hier Wouter Bos de partijleider van de PvdA (s)preken. De (linkse) kerk loopt mooi vol en ineens zie ik daar Wouter Bos in zijn eentje binnenkomen, hij gaat rustig naast een van de bezoekers zitten. Niks body guards of bobo’s in de buurt, hij was gewoon één van de velen zonder stropdas. Wat een verademing in vergelijking met die media geile look-alike van Mozart die ons als belastingbetaler alléén al vanwege zijn haatzaaiende opmerkingen drie miljoen euro per jaar extra kost. Terug naar iets wat er ook cultureel toedoet, de Lutherse kerk, religieus erfgoed, ademt de sfeer van het begin van de vorige eeuw, het is een vierkant gebouw met als enige uitspatting twee gebrandschilderde boogramen en een balkon. Het is een sobere inrichting met in het midden de preekstoel. Onder deze preekstoel staat het spreekgestoelte, bijna gelijkvloers, waar Wouter Bos in tien statements uitlegt waarom de PvdA aan dit kabinet deelneemt. Hij weet het gepassioneerd en sprankelend te brengen, er is dan ook weinig oppositie over zijn uitleg. Wel doet het sommige Groningers zeer dat het kabinet de Zuiderzeelijn heeft afgeblazen. Ik denk dat na het echêc van de Betuwelijn er geen kabinet meer is die zich gek laat maken door lobbyisten, niet door Haerkens c.s. en al helemaal niet door “onze Relus†die net als de Paus tot zijn dood in functie wil blijven.
Tijdens de pauze staanâ€de socialen†met of zonder rode shawl keurig in de rij voor koffie, fris of bier, er is ook humor te beluisteren. Iemand merkte op: “ mijn vader zei vroeger waar ze wel zingen en niet drinken is het niet plezierig, en hij bedoelde de kerk, nu zijn we in de kerk en zingen we niet en drinken welâ€. Over humor gesproken de voorzitter van deze avond had in zijn inleiding erop aangedrongen Wouter Bos niet alleen het vuur na aan de schenen te leggen maar ook te zorgen voor de broodnodige humor. Ik vond dit wel een leuke omdat de meeste linkse broeders nu niet bepaald bekend staan als grappenmakers. Wouter Bos ging hier meteen gretig op in, en zette hiermee de toon voor deze avond, toen hij vertelde dat Stef Depla (de broer van de wethouder van het fietsenhok ) eens de opmerking had gemaakt: “Daar waar twee PvdA-ers samenzijn slaat onmiddellijk de verzuring op zo’n wijze toe dat hiervoor een milieuvergunning nodig isâ€.
Vragen over zorg, wonen en werk werden het meest gesteld. Het werd duidelijk dat de gemeenten verantwoordelijk zijn voor een goede uitvoering van de WMO. Met de afsluitende zin “ Solidariteit dat is waar we altijd voor zullen gaan als partijâ€oogste Wouter Bos een donderend applaus. Toen we buiten kwamen regende het en in de verte hoorden we op de Grote Markt, de laatste zinnen van het Grunnings Volkslied wegsterven “Ain pronkjewail in golden raand is Stad en Ommelaand†er was daar net een nieuw wereldrecord gevestigd met een koor van 2819 zingende Groningers. We liepen door het red-light district Nieuwstad waar vele gordijnen dicht waren, mijn vriend vertelde mij dat daar de liefde werd bedreven. Nou liefde? Wie mij écht lief is, is mijn dochter die in het verlengde van deze straat woont, daar wilde ik heen. Bij ons bliksembezoek toonde ze ons trots haar nieuwste aanwinst een mooie kast voor een habbekrats gekocht via marktplaats. Ik was blij voor haar en vond het ook een mooie kast, en van een totaal ander kaliber dan de hoerenkasten die we net gepasseerd waren.
