Voetbalschool

Kleuterschool, basisschool, ambachtsschool,de MULO en Hogere Burger School (HBS) dat waren in mijn jeugd scholen die er toe deden. Tot ik afgelopen woensdagmiddag voor het eerst hoorde over de “voetbalschool” Ik fietste toen langs het voetbalveld en zag daar zo ‘n vijftig jongens en meisjes rond krioelen.
Als sportliefhebber ging ik toch maar even kijken en toen hoorde ik het nieuwe woord uit de mond van de jeugdleider pur sang, hij noemde het leren omgaan met de bal “Voetbalschool”.
Mijn nieuwsgierigheid was gewekt want wat en hoe voetbalschool? Wat ik zag was toch gewoon pielen met de bal, gewenning enz. Na enige tijd werd het mij duidelijk, op het ene deel trainde men in bal aanname en op een ander deel van het veld leerde men het niet op een kluitje spelen. Zo gauw men op een kluitje voetbalde stopte men het spel, stuurde een speler links en rechts en verder ging het spel. Ook dribbelen, schieten en een actie maken waren spel onderdelen. Tien jongens van om en bij de vijftien jaar geven op het veld van Rolder Boys les
aan de F-jes die tussen de zes en tien jaar oud zijn. Dat doen ze in een natuurlijke omgeving op een veld zonder ook maar één reclamebord en omzoomd door prachtige bomen in alle mogelijke groene schakeringen. De leidinggevende van deze jonge “trainers” doet dat met een enorme gedrevenheid en weet dan ook heel gemakkelijk de vijftig F-jes enthousiast te krijgen. Na afloop krijgen de rood bezwete koppies een beker grenadine ranja. Hierna betreden de E-tjes het veld en dezelfde vrijwilligers van net geven nu deze jongens les op de voetbalschool. Als op een woensdagmiddag meer dan tachtig jongelui lekker bezig zijn is de toekomst voor Rolder Boys gegarandeerd. Op school werkt men aan de sociaal-culturele en intellectuele vorming van kinderen en hier gebeurt op het voetbalveld precies hetzelfde op sportief gebied, dus het woord –voetbalschool- is geen loze kreet.
Maar er gebeurt meer en dat hoort bij een betrokken begeleider van vrijwilligers, hij laat chinees aanrukken “zijn vrijwilligers” bellen massaal het warm eten thuis af en dan samen aan de maaltijd. Ja wie wil niet bij zo”n gemotiveerde club vrijwilligers horen waar het niet alleen gezellig is maar er ook op een plezierige ,humorvolle wijze met elkaar word omgegaan.
Tja het is wel een heel andere manier van leren voetballen dan in mijn tijd, wij hadden geen trainer, geen veld, geen lederen bal, maar een gummibal waar we met zijn allen een dubbeltje voor gelapt hadden. De tijden van drie keer corner penalty bestaan niet meer. En jassen in plaats van doelpalen evenmin.
Bij het verlaten van het sportpark zie ik de kar staan die afgelopen weekend is gebruikt toen
het 4e elftal voor de 3e keer in successie kampioen werd. Een elftal van veertigers maar ze voetballen met de spirit en de inzet van jongens van twintig. Bij het “Jeugdstadion” staan een voetballende jongen en meisje in de kleuren van Rolder Boys afgebeeld, nooit geweten dat meisjes ook boys kunnen zijn, hoewel sommigen kunnen voetballen als een kerel.
Het leven is soms net als de kleuren van Rolder Boys zwart-wit dat hebben we de afgelopen week meegemaakt toen drie brandweerlieden het leven lieten in de loods van Beuving. Door de bloemen en de vele uitingen van medeleven kreeg het leven weer even kleur voor de nabestaanden. Hopelijk zal de support aan deze families in welke vorm dan ook doorgaan, Eelde sterkte !!

Author: Gerard

Tijdens zijn fietstocht naar Santiago de Compostela kreeg hij de smaak van het schrijven te pakken. Hij schreef jarenlang columns voor de Schakel en had veel trouwe lezers. Begin maart 2014 bracht hij deze columns in een prachtige bundel uit. U kunt deze kopen op: www.uitgeverijkoopmaninvorm.nlVeel leesplezier!

Leave a Reply