Wij noemen als nuchtere Noorderlingen niet alles wat apart is een wonder. In Italie heeft elke stad zijn wonder. Zo heb ik het wonder van Grolloo,de omloop gemist, evenals de Simon Vroemenloop wegens vakantie. Gelukkig heb ik in Toscane dit gemis kunnen compenseren. Mijn vrouw en ik liepen op een avond van de camping aan het meer vam Bolsena richting het gelijknamige stadje.We hoorden ergens in het stadje een vrouwenstem in rap Italiaans spreken.Toen we in die straat kwamen zagen we dat er een estafetteloop aan de gang was.De kinderen van de basisschool legden net hun laatste rondjes af. Rondje ? Nou een half rondje, elke keer werden vier lopers in een ambulance, die er toch stond gebruikt om ze halfweg te brengen. Onder luid getoeter van vier scooters werden ze begeleidt,een prachtig gezicht in het donker, omdat dat getoeter werd begeleid met lichtsignalen. Hierna kwamen de oudere deelnemers aan de beurt,zij moesten wel een volle ronde van een kilometer. Deze incourante afstand is te lang voor een sprinter en te kort voor een duurloper,de lopers kwamen dan ook allen uitgeleefd aan om het stokje over te geven. Maar dat werd gecompenseerd door het enthousiaste applaus van het publiek dat bij elke wissel als de lopers het stokje overgaven. In totaal deden 24 jongeren mee , niet in gesponsorde shirts,maar met shirts met het opschrift Corpus Domine. Dit had alles te maken met een wonder dat daar in 1263 was gebeurd,ik zal u als lezer de details besparen,maar deze loop was in het kader van de Feste del Corpus Domine,naast concerten en een processie.
Na afloop was de prijsuitreiking een ware happening ,iedere deelnemer kreeg een medaille omgehangen door de mooie dame die tevens spreekstalmeester was.
Bovendien en dat was heel bijzonder kreeg elke groep van acht kinderen een grote kartonnen doos in de hand gedrukt. Degene die de doos in ontvangst nam liep vanaf het podium naar een rustige plek met de andere zeven lopers achter zich aan en deelde daar de inhoud van de doos uit. Uit de doos kwamen leverworsten,potten nutella,koekjes,puzzels enz,wat ik bijzonder vond dat niemand ageerde omdat hij of zij iets kreeg wat men niet leuk vond,integendeel iedereen nam in vreugde de door de middenstand beschikbare prijs aan. Op zich ook een wonder. Enkele dagen later beleefden mijn vrouw en ik ook een klein wonder,tijdens een van onze wandelingen richting Rome waren we hopeloos verdwaald op het vitale platteland van Umbrie.
Bovendien begon het te onweren,we hadden al in geen uren een levend wezen gezien. Als verzopen katten zaten we langs de weg onder plastic,toen ineens uit he niets stopte er een auto. Waar hij wegkwam we weten het niet. Hij vroeg waar moeten jullie heen? We lieten hem de kaart zien en hij zei, ik breng jullie wel. We waren 16 kilometer uit de koers en deze engel bracht ons terug bij de agriturismo,ons onderkomen bij een boer, een wonder of niet?
