Anloo

Mijn broer en schoonzus waren afgelopen weekend op bezoek en omdat mijn broer en ik echte fietsfanaten zijn stelde ik een uurtje na hun aankomst voor om een fietstochtje te maken. De vrouwen wilden nog even naar Assen, dus konden wij op deze zaterdagmiddag onze gang gaan.

Natuurlijk ging de tocht over het prachtige schelpenpad op het Balloërveld waar de heide nu in bloei staat, het is allemaal paars wat je daar ziet. Onderweg kwamen we dan ook veel gelijkgezinden tegen die dit paarsgekleurde buitenkansje per fiets of wandelend wilden ervaren.

Via Gasteren bereikten we Anloo waar we, als progressieve Jan Pronk aanhangers, in de antieke Middeleeuwen verzeild raakten dankzij het feest van de heilige Magnus. Wat daar aan inzet wordt gepleegd om elk jaar dit feest te vieren rond de kerk is werkelijk weergaloos. Tentdoeken, houten stalletjes, tafels en banken bepalen het straatbeeld en patat of hamburgers kun je er niet kopen.

Volgens Jans Stoffers, de man die het buitengebeuren organiseert, zijn deze dag 400 vrijwilligers in touw. De fleurigheid en het plezier dat de vrijwilligers uitstralen geeft je ook als bezoeker het gevoel dat je welkom bent. Alle vrijwilligers hebben zich gehuld in Middeleeuwse kledij wat het geheel een extra dimensie geeft. Geen mobieltjes, geen reclame, maar wel een heksenweegschaal, gerookte paling, er worden kippen gebraden op een vuurtje en er is bier in stenen kroezen. Er zijn minstrelen die met zang en muziek het volk vermaken en ergens bij een oude schuur is een middeleeuwse bruiloft. Op grote Belgische paarden worden de (Heems) kinderen rondgereden.

In de kerk is er elke 45 minuten een zitting van de Etstoel. De 24 etten van de zes dingspillen zijn daar de jury in de rechtszaken. Een van de zaken gaat over een man die is uitgescholden voor schelm door een vrouw. De man pikt dit niet en laat dit dus voorkomen bij de Drost en de Landschrijver.

Het is een prachtig schouwspel waarin je kunt opmaken dat het er in de Middeleeuwen ongeveer zo aan toe gegaan moet zijn. “Ja ik heb een getuige die weet dat ik het woord schelm niet gebruikt heb” sprak de beschuldigde vrouw. “Nou laat die getuige dan maar komen” zei de Drost. “Nou mevrouw kunt u ons vertellen wat u gehoord heeft”? vroeg de Drost aan de getuige “Nou ja ik heb wel gezien dat ze een woordenwisseling hadden maar wat ze tegen elkaar zeiden heb ik eigenlijk niet goed gehoord”… “Dat is duidelijk “zei de Drost, “Aan zo’n getuige heb je dus niks “ De man die was uitgescholden deed er nog een schepje bovenop “Ja van zulk soort getuigen kan ik er ook wel tien oproepen”. Desondanks hield de vrouw voet bij stuk, ze wist zeker dat ze het woord schelm niet gezegd had. Na rijp en wijs beraad besloten de Etten dat ze deze zaak maar op zijn beloop lieten want er was te weinig bewijs.

Tijdens de rechtszaken liep er steeds een geschifte vrouw rond die dacht dat ze Maria was en door de bode steeds achter de broek werd gezeten, dat gaf een extra cachet aan deze zitting. De intocht en de uittocht van alle spelers in de kerk was een spektakel op zich.

Na de laatste extra zitting kregen alle spelers dan ook tot twee keer toe een zeer hartelijk applaus en dat was meer dan terecht. In mijn vorige columm tipte ik al even aan dat de Magnuskerk een mooie kerk is, op deze zaterdag was ze even het middelpunt van Aa en Hunze. Maar bovenal vind ik de wijze waarop vrijwilligers zich elk jaar inzetten om dit gebeuren allure te geven een saluut waard. Terugfietsend over Anderen denk ik wat er ook moet ver-Anderen dit nooit, vooral omdat het ook nog allemaal pro deo is, chapeau Anloo.

Author: Gerard

Tijdens zijn fietstocht naar Santiago de Compostela kreeg hij de smaak van het schrijven te pakken. Hij schreef jarenlang columns voor de Schakel en had veel trouwe lezers. Begin maart 2014 bracht hij deze columns in een prachtige bundel uit. U kunt deze kopen op: www.uitgeverijkoopmaninvorm.nlVeel leesplezier!

Leave a Reply