Ons Dorp

De laatste weken was het fris en winderig,de boeren waren er blij mee, na alle nattigheid konden ze toch nog mooi op tijd het land op. Het was druk bij ons op het dorp .. De tankwagens met mest reden af en aan , de trekkers met vierschaar werkten de mest eronder. Nu is hier alles zwart of groen,met hier en daar wat gele (zand) plekken.Tja boerenlucht is, ondanks het feit er nog maar twee boeren zijn, overal aanwezig we hoeven hiervoor niet zoals in Ruinerwold voor naar de winkel en nog gratis ook. De kippen lopen hier net als in de Franse dorpjes lekker los op straat. Wat is er dan fijner om te kunnen genieten van de voorjaarszon en een beetje in de tuin te pielen, de eerste zaadjes voor radijsjes te zaaien en hout tehakken. Heerlijk, je kunt zo lekker je agressie kwijt op een stuk hout, met een bijl in de handen voel je je toch wel een beetje een macho, je heft de bijl die laat je naar beneden zeilen op het houtblok dat dan in tweeën splijt, zo ongeveer werden de mensen vroeger onthoofd. Wie herinnert zich niet Johan van Oldenbarneveld die leunend op een stok naar het schavot ging en de historische woorden sprak “Mannen omstanders meent niet dat ik een landverrader ben, als een goed Vaderlander heb ik geleefd en dien zal ik sterven”en tot de beul zei hij “Doet uw werk goed”. Gelukkig kennen we al in geen 140 jaar meer de doodstraf. Van deze bloederige verhalen terug naar de prettige werkelijkheid waarin op een zonnige voorjaarsdag er alles anders uitziet. De vrouwen zijn luchtig maar niet opzichtig gekleed en rondom geurt en kleurt alles. Mijn motto is: neem het leven zoals het komt, dan geniet je het meest. Veel mensen zeiken en zeuren over van alles en nog wat, de jeugd, de files.de gemeente en ga maar door. Zo was ik afgelopen week op een avond in het dorpscafé waar werd gesproken over de toekomst van het dorp. De zaal was afgeladen vol en zoals het tegenwoordig gaat kan men niet iets meer vertellen zonder power-point presentatie. Het aparte is dat dezelfde tekst die ze uitspreken ook op het doek verschijnt , zouden ze bang zijn dat de mensen het niet verstaan? Er was een aardige struise vrouw die vond dat de wethouder te goed “zorgde” voor het dorp dat wou ze liever niet . Een andere nog veel struisere vrouw vond dat de wethouder teveel zaken in de onderste lade gooide en er daarna niet meer naar keek. De wethouder antwoordde: ” Dan kent u mijn onderste lade niet”…
Dan was er een man die altijd en overal een vraag stelt en deze keer ging het over de prijs van
het bier, maar toen de wethouder een rondje gaf had niemand het meer over de prijs van het bier. Ook verscheen er een “dure grappenmaker” op het podium die ons op een foto zeven vuilnisbakken op een station vlak bij elkaar liet zien. Zo gaat het dus als je niet samenwerkt,
dan kan het procedureel wel kloppen, maar staan er wel zes vuilnisbakken teveel.
De boodschap was: laat niet alle ondernemers en burgers apart initiatieven nemen maar doe het samen – overleg- kortom samenleven=samenwerken.
Aan de bar hoorde ik dat de verwachting is dat Rolder Boys binnen enkele jaren doorstoomt naar het betaald voetbal dan zitten we met zijn allen in het Polman stadion in Almelo , mooi man….. Twente tegen Drenthe .. Mijn gevoel van deze avond, het platteland groeit en bloeit als ooit tevoren!

Author: Gerard

Tijdens zijn fietstocht naar Santiago de Compostela kreeg hij de smaak van het schrijven te pakken. Hij schreef jarenlang columns voor de Schakel en had veel trouwe lezers. Begin maart 2014 bracht hij deze columns in een prachtige bundel uit. U kunt deze kopen op: www.uitgeverijkoopmaninvorm.nlVeel leesplezier!

Leave a Reply